İbrahim Cağ Okuma Günlükleri 1:Hayat Zor Değil Hayat Ölü
Hayır. Hayır. Hayır, aslâ böyle bi' tercih yapmış olmamalıydım. Ama herkes gibi benim de hayâtımın vechesini başka insanların teveccühleri değiştirdi. Çok iyi bi' hâkî olma yolunda kırmızı ışık yakan lambaları görmezden geliyordum ne kadar içimde buruk hatıralar bıraksalar da.
Bismillah. Bunu dememle yeni bi' kitaba başlıyordum. Çok hayal kuruyordum ve söylenen saçmalıklara rağmen göğe bakmaya devam ediyordum. Yer belâlıydı, pislik doluydu ve pislikler her taraftaydı. Çocuktum, farkında değilim pisliklerin ve şimdi diyorum ki keşke hiç farkında olmasaydım, bunun hiç lüzûmu yoktu.
Peki nerede virgül girdi bu cümleye, nerede vitesi ben 2'ye aldım, nerede ölmeye başladı yavaş yavaş bu çocuk??! Her gün ölmeye devam ederken ve ölmekten nefret ederken bu sorunu sorgulamaya karar ediyordum. Ama hiç bi' işe yaramıyordu sorgularım çünkü vitesi bi' türlü 3'e alamıyordum, yeniden çocuk olmaya yeniden kitaplarıma gömülmeye, hikâye kitaplarında masal kitaplarında roman kitaplarında kendimi aramaya hiç teâli etmiyordum. Kanaat edemiyordum çocuk olmakla çünkü şu an yaşamakta olan en sevdiğim iki insan buna izin vermiyordu, bunu istemiyordu.
Evet, artık bu çocuk öldü ve ben artık nerelerde Kazıklı Voyvoda'nın kazığına daha çok saplandığımı biliyorum ve bu insanı hiç memnun etmiyor yine de elhamdülillah diyorum buna da şükür netîcede uzun bi' süreçte öldürdüm ben bu çocuğu ve en çok en çok sevdiğim iki insan bana yardımcı oldu bu çocuğu öldürürken , her yerim kanıyordu ve onlar beni zincirlenmiş olduğum kazıktan çekmek yerine "yerli yerine otur" diyordu ve ben artık onların çocuğu değilim halbuki hep çocuk kalmak istemiştim hiç böyle uzun süreli bi' intihâra kalkışmak istememiştim. Artık, ben onların evlâdıyım ama hayır maalesef ki Allah belâmı verdi ki bu benim cezamdı ki o çocuk öldü ve ben artık kimsenin çocuğu değilim.
Ama rûhuma el-Fâtiha da okumaya varmadı dilim. Ellerim kanadı, ellerim kan doluydu, gözlerim kan çanağı. Hayâtımda ilk kez bi' insan öldürmüştüm, Allâh'ım lütfen son olsun.
Yordunuz, yordum, yoruldum.
18 Nisan 2022 Pazartesi 17 Ramazan 1443
·
52 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.