Gönderi
Bu güzel yurdumun insanlarının 1980 darbesiyle bu kadar canileşerek, rezilleşerek, iğrençleşerek bir işkenceci ordusuna dönmesine ne mantığım, ne yüreğim hala dayanamıyor ve inanamıyor. Srebrenitsa katliamı ile ilgili kitap okurken bu vahşete inanamayan ben Türk-Müslüman yurdumda kendi emniyet güçlerimizin yaptığı bu vahşete nasıl deli olmam. Ama inanıyorum ki o işkenceyi yapanlar, onlara yap emrini verenler, yapılan işkenceleri bu insanlık utancını seyredenler bu dünyada cezalarını bulamadılarsa da cehennemin en derin çukurlarından inşallah çıkamayacaklar.
Yusuf öyle güzel bir babanın yetiştirdiği adı gibi kendi de öyle güzel bir insan ki... Ama yokluk, gelecek korkusu onu sevdiklerinden, memleketinde alıp gurbet ellere savuruyor. Almanya işçi alırken Yusuf'da abisinin talebiyle gurbetçi işçiler ordusuna katılıp 3 yılını orda geçiriyor. Boş geçmiyor bu üç yıl Adolf gibi bir dost bir can sahibi oluyor. Ama ne üzücü ki vatan hasretiyle döndüğünde memleket karışık, Her yer kan revan. Gençlik büyük bir tuzakta, kullanıldığını bilmeden birbirlerini öldürmekle, hapishaneler sebepsiz, sorgusuz-sualsiz içeri alınanların işkence acılarıyla inlemekte...Ah ya Rabbim. Yusuf daha ne olduğunu anlamadan kendisini o işkencelerin içinde bulduğunda sığınacak tek gücün Yaradan olduğu bilinciyle sadece sabır demekte. Ve acılar, acılar, acılar.
Musa Yaşaroğlu bence hakkıyla tam keşfedilmemiş bir yazar. Böyle bir gerçek hikayenin okuyucu sayısı çook ama çok olmalıyken üzücü derecede az. İnşallah ben de vesile olurum okunmasına.
İnanılmaz derinden sarsıldığım, ağlayarak okuduğum bu hikayeyi mutlaka okuyun.
Anlatım dili, hikayelerin birbirine bağlanması o kadar profesyonelce güzel yapılmış ki Yazarımızın kalemine gerçekten hayran kaldım.
Vatan-Millet diye kandırılarak birbirine düşürülen kurşuna dizilerek, asılarak, işkencelerle öldürülen tüm kardeşlerimize Allah'tan rahmet diliyorum.
··
155 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.