İntihar eden bir adamın hayatını anlatan bir eser. Ben ölüme ayrı, intihara ayrı üzülüyorum. İntihar eden birini duyunca çok kötü oluyorum. Bir şeylere karar verirken yanlarında olamamak, o sıkıntılı durumunu kimseye anlatmadan gitmelerini kabullenmek çok zor. Onların ardından sadece bir kağıda yazdıkları yazılar kalıyor. Tüm sıkıntısını tek bir kağıda sığdırıp, gidiyorlar. Sen ise yardım edemediğinle kalıyorsun. O intihar ederek çektiği acılara bir anda sonlandırıyor. Sen ise onun son dediği anda ömür boyu acı çekiyorsun. Diğer tüm acı, sevenlerine kalıyor. Hayatları bitiyor. Ve ölen o kişi değil de, aslında sevenleri ölüyor. O yüzden ben her gün uyumadan ölümü düşünüyorum. Ailemi, arkadaşlarımı yani sevdiğim herkesi. Dayanılmaz bir şey diyorum. Ama sonra insan devam ediyor hayata. Evet hayat devam ediyor ama bir de arkadan kalan insanlara sorun. Her gün ölenin eve gelmesini beklersiniz ama gelemez asla. Bazen o kişinin öldüğünü unutup, tüm acı bir anda yok olabiliyor. Aradan geçen zamandsn sonra kafana taş düşmüş gibi bir daha yakıyor canını. Gitmelerine kızıyorsun bu sefer. Seni bu dünyada yalnız bıraktığı için çok öfkeleniyorsun. Sonra öfkenin diniyor, bu sefer de onlara öfke duyduğun için kendine kızıyorsun. Ölümün ardından tek bir şey kalıyor, o da rüyalar. Çok güzel şeyler görüyorsun. Çünkü onunlasın, mutlusunuz eskisi gibi. Her şey çok güzel giderken, bir anda uyanıyorsunuz. Büyük bir boşluk ve içi doldurulamayan bir sessizlik kaplıyor etrafı. Ve sonra ağlıyorsun. Rüya olduğuna ve bir daha gelemeyeceğine. Hiçbir zaman inanmak istemiyorsun. Bayramlar da eksisi gibi olmuyor onsuz. Onlu geçen bayramın telaşın yerini, bu sefer tatsız tuzsuz ve içini bitiren bir sessizlik alıyor. En çokta sarılamamak yıkıyor. Sarılmak, birçok eylemin en güzeli. Son kez sarıldığınla kalıyorsun ve onu ömür boyu saklamaya çalışıyorsun. Bazen en sevdiğiniz yere onsuz gidip, yaşadığınız her şeyi tekrardan yaşıyorsun ama bu sefer bir yanın buruk ve içini yakan bir hisle yaşıyorsun. İçindeki hissi de asla tarif edemiyorsun insanlara. Derin bir sessizlikle hayata devam etmek zorunda kalıyorsun. Seni güçlü kılan şey de, onun hayallerini gerçekleştirmek. Bu sefer de hem kendin için hem de onun için yaşıyorsun. Seni teselli eden şeylerden biri de bu işte. Evet ölüm var ve çok yakın. Tahmin edemeyeceğimiz kadar yakın. O yüzden kalp kırmadan yaşayalım her zaman. Bir şeyi söylerken, düşünmeden aktarmayalım. Giden bir daha gelmiyor. İyi yaşayalım ve güzel anılar biriktirelim. Sevdiklerinize ve sevenlerinize her zaman sevginizi hissettirin. O kadar güzel bir duygu ki tarifi anlatılmaz bir his. Ve onlara sımsıkı sarılı ve bırakmayın...

İntiharEdouard Leve · Sel Yayıncılık · 20212,804 okunma

·

175 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gulcanos