Gönderi
Howard Becker, son zamanlarda büyük ilgiyle takip ettiğim bir yazar oldu. Başta, sosyolojinin belki de ilk dönemlerinde ihmal edilen sanat ve müzik alanlarına özel bir ilgi göstermesiyle dikkatimi çekmişti. Kitabın önsözünde sosyal bilimlerin ağır ve anlaşılması zor bir dili olmak zorunda kalmadan da yazılabileceğine dikkat çekiyordu. Okuduktan sonra bunun nasıl mümkün olabildiğini de kanıtlıyor diye düşündüm. Hakikaten onu anlamak için illa ki sosyoloji okumak ya da alandan biri olmak zorunda değilsiniz. Toplumsal sorunları ele alırken yeni bir soluk getirdiği etkileşimci yaklaşım, hatta etnografik yönteme başvurarak söz konusu eylemi eyleyenin gözünden görmeye olanak tanıması da beni çok cezb etti. Nitekim çoğu kez sosyologlar etnografik yönteme başvurma gereği duymazlar.
Becker, Haricîler kitabında 'etiketleme' (yaftalama) kuramıyla katkı koyuyor. Sorunu toplumun 'sapkın' olarak nitelediği davranışı gerçekleştiren kişilerin kendisinde arayan anlayıştan farklı olarak, toplum ne zaman, hangi durumlarda hangi tür davranışları 'sapkın' olarak etiketler sorusunu yönelterek daha geniş bir perspektiften ele alıyor. Burada ise sapkın davranış olarak esrar kullanımını dans müzisyenleri örneği üzerinden etnografik yöntemden de yararlanarak inceliyor. Haliyle olayın asıl inceleme konusu olan dans müzisyenlerinin bakış açısını kendi jargonlarını görebilmemize olanak tanıyor. Elbette müzisyenin kendi yapmak istediği müzikle yapmak zorunda kaldığı müziği (ticari müzisyen) yapmak arasında nasıl bir içsel çatışma yaşadığına da dikkat çekiyor.
Büyük bir dikkatle okuduğum bu kitabından sonra Becker'ın "birlikte yapılan bir iş olarak" sanat (sanatın toplumsal üretimi) düşüncesine dayanan "Sanat Dünyaları" kitabını okumayı düşünüyorum...
Becker'ı kesinlikle favori yazarlarım arasına ekledim..
·
196 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.