Gece sabahın
Kavuşman gün dogumu
Üzüntü keder saplamaz seni gecenin ortasına
Sen baharın gelişi, agaçlarda tomurcuklanan çiçek
Gam yük taşımaz tanımaz seni
akar taşar durmaz suların
Yol senin yordam senin
Dağ taş sana yabancı
Bilmezsin yamacı
Düze gelir İpek ve Baharat sana karşı.
Sen...
Yüksek dağların karlı süsü
Sıyrılmış sukünetle yaştan gözün
Papatyalar açmış sanki özün
Sîretin aynası olmuş yüzün
Yakışır mı sana hiç hüzün.
O yüzden erişemem ben sana
Vurulur hikayem başlamadan
Sancağım düşer kazanamadan
İşgal edilirim bütün duygularımdan
Ve soguk bi savaş sonrası olur yüreğim
Yenik düşer tüm düşlerim
Anlamını yitirir karanlık ve aydınlığım
Hiçliğe varırım
Çünku sen yeterince yoksun
Sen
Başka denizin kıyısı
Başka şehrin ışıltısı
Başka sonun yazgısı
Ben başka güz ün sancısı
Başka dünyalarız seninle döngümüz ters
Hazanı kışı bilmez
dört mevsim yaşayamazsın
sen kendince gönlünce es.
Sen sende kal baharla, çiçekle, börtü böcekle
Şen şakrak hayat dolu çevrenle ve çehrenle
Hiç solmazsın sen
her daim berabersin ılık bir meltemle ve güneşle
Kendine iyi bak hasretle selametle...
Mayıs/01/22 Beylikdüzü
·
134 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.