Ruby köyünde gözümü açtım.
“Özgürlük”, özlem duyulan yegane şey burada.
Ne var ki insanın insana üstün gelme çabasının kesif kokusu sinmiş dört bir yana.
Köleliğin paslı prangalarından henüz kurtulmuş köyün siyahî erkekleri, iktidar sevdasına düşmüşler bile …
Kontrolsüz gücün tutkusuyla önce kendi kadınlarına ve gençlerine, sonrasında köyün yakınlarındaki manastıra musallat oldular bile.
Tıpkı 15. yüzyılda Avrupa’da başlayan cadı avları gibi.
Neden mi böyle bir benzetme yaptım.
️Buyurunuz!
Öncelikle daha özgür bir yaşama kavuşmak amaç ve hayaliyle çıkılan yolda yeni bir iktidar rotası izleyen erkekler, ataerkil tutum ve davranışlarıyla yaşadıkları cennet yurdu kadınlar için cehenneme çevirdiler.
Yetmedi sözüm ona yarattıkları bu yeni cenneti bir zaman sonra sadece kendi çıkarlarına ve saf kan iktidarlarına kullandılar.
Bu da yetmedi, kadınlar ve gençler üzerindeki hegemonyaları bir yarış haline geldi.
E, bu kadar haksızlığa elbet bir dur diyen olacaktı, öyle değil mi?
Kendi kurallarına göre şekillendirmeye çalıştıkları gelecek fikrine aykırı sesler karıştı ve tüm köyde değişim rüzgarları esmeye başladı.
Bittabi ki geleneksel olarak bu isyan sesleri “yozlaşma” olarak kabuk edildi.
Bir erkeğe ihtiyaç duymaksızın dayanışma içinde yaşayan rahibeler cadılık yaptıkları ve bir takım doğaüstü güçlere sahip oldukları gerekçesiyle “günah keçisi” ilan edildi.
#çamuratizikalsın
Nesillerinin “saf kan” olduğunu iddia ederek övünen kimi erkekler de kendi günahlarının, hatalarının ve köyün kötü gidişatının yükünü bağımsız ve özgürce yaşayan kadınların omuzlarına yüklediler.
Nobel ve Pulitzer ödüllü her eserini büyük bir keyifle okuduğum Morrison bu kitapta adeta “organize kötülüğün şeceresini” ortaya dökmüş.
Irkçılığın sadece “deri rengi” ile sınırlı kalmadığını, iktidar ve çıkar ilişkilerinin yarattığı toplumsal travmaları da okuruna mükemmel anlatım diliyle ifade etmiş.
#pürenözgören çevirisi olan bu muhteşem metin gönül rahatlığıyla önerimdir. 
Cennet
·
167 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.