“İşin doğrusu, yazdığım bir şeyin hoşa gidip gitmeyeceğini ben kendim anlıyorum. Tartışma götürmeyen fiziksel bir his bu. Başkalarının söylemesine ihtiyacım yok. Sadece ilk kitabım Barnabo delle Montagneyı yazdığım zaman, okuması için bir gazeteci arkadaşa verdim ve bunu yaparken de, edebiyat sireninin en uzağında olduğunu düşündüğüm birisini seçtim. Ondan sonra bir daha hiç kimseye hiçbir şey okutmadım. Bu noktada müthiş kibirli olduğumun farkındayım. Başkalarına ihtiyacım yok; mesleğimle ilgili sorunlar sadece beni ilgilendirir.” İlginç bir yaklaşımı var Dino Buzatti’nin. İlk düşüncede bu yaklaşımın yazarı dış etkenlerden koruyarak özgünlük yaratabileceği geliyor insanın aklına. Bütün eserlerinde gerçekleşmiş midir bu bilmiyorum. Çünkü ben kendisiyle ilk kez bu kitapla tanışıyorum. Şayet öyleyse tam da onun söylediği noktada kibrinin önünde saygıyla eğilip, başımızın üstüne koymamız gerekiyor. Dağların Adamı Barnabo tematik anlamda kendini edebiyat içinde ayırabilecek özellikleri bulunan özgün bir kitap. İsminin yaptığı çağrışımın aksine baş karakter Köroğlu veya Robin Hood türü kahramanlara benzemiyor. Tam aksine bu tarz kahramanların antitezi niteliğinde. Kişilik yönünden de çoğunlukla dağlılığa yüklenen yabanıllığı taşımıyor. Naif, cesaret göstermesi gerektiği yerlerde hep çekingen kalıyor. Dört yıl yanı başında ölmek üzereyken kurtardığı kargasıyla gezebiliyor. Dağların Adamı Barnabo’nun alışılmışın aksine tutkuyla bağlandığı veya gizliden gizliye sevdiği bir sevgilisi de yok. Yazar hayalinizde Dağlar Kızı Reyhan’a dönüştürebileceğiniz bir kadın karakter yaratmamış. Bunun da ötesinde kitabın bütününde kadın karakterlere yer verilmemiş. Barnabo’nun bütün ilgisi, tutkusu; ormanlarla, kayalarla dolu yüksek dağlara yönelmiş durumda. Dağların adamı olma vasfını yüksek dağların görüntüsüne ve zirvelere duyduğu mistik duygularından alıyor. Hikaye ise cephane deposu korumakla görevlendirilen orman bekçilerini anlatıyor. Bu yüzden olayların geçtiği mekanlar da büyük oranda yine alışkın olmadığımız şekilde kayalıklar, etrafı ormanlarla çevrili dağlar. Dağların Adamı Barnabo ilk olma niteliği taşıyan bir novella. Anlatımda yer yer görülen bozukluklar var, kimisi basit ve acemice. Ben yine bunu ilk kitap olmasına bağlıyorum. Bu kez yazarın da beni desteklediğini düşünüyorum. “Gerçekten çok uzun ve yorucu bir çalışma oldu. Bugün baktığımda bir-ikî kusur buluyorum; ama benim için özellikle zor olan, bir dil arayışıydı. Yazmanın ne demek olduğunu bu şekilde anladım. Asla yayımlanmayacağını düşünerek yazdığım tek kitap bu oldu.” Kitabın Dino Buzatti’nin okuduğum ilk eseri olduğunu söylemiştim. Tatar Çölü’nü mümkün olduğunca sonlara bırakarak, diğer kitaplarını da uygun aralıklarla okumayı düşünüyorum.

Dağların Adamı BarnaboDino Buzzati · Timaş Yayınları · 2010194 okunma

·

154 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Varsız