Feride… Önce annesini kaybeden sonra babasından ayrılmak zorunda kalan ardından gönlü bir ateşe düşen nam-ı değer çalıkuşu… Feride küçük yaşta annesini kaybeder ardından asker olan babasıyla diyar diyar gezemeyeceği için İstanbul’a teyzelerinin yanına yerleşir. Sonrasında ise gönlünü kuzeni Kamran’a kaptırır. Kaptırmak dersek az gelir aslında. Onun için yanıp tutuşur. Kamran’ın da gönlü ona düşünce evlilik hazırlıklarına başlanır. Düğün öncesindeki gece olanlar olur… Kamran, Ferideyle nişanlı iken bir hata eder, onu aldatır. Düğün öncesi bunu öğrenen Feride kimseye bir şey söylemeden valizini alıp bilmediği bir yola koyulur. Yol ki öyle zor, öyle çetin… Aslında zor olan yol değil de insanlar. İnsanlar öyle kötü, öyle acımasız ki… Feride’yi o güzel, hayat dolu Çalıkuşunu yaşamdan soğutup köyden köye kasabadan şehirlere sürüklediler. Çalıkuşu ise her şeye rağmen dimdik. Acısı kalbinde, sevdiği, ölesiye beklediği adamın evlendiğini duymuş; üstelik evlatlığını bile kaybetmiş olmasına rağmen her şeye göğüs gelip her defasında yeniden başlıyor hayata. Ama kötüler bitmez tıpkı iyilerin bitmeyeceği gibi. En son çalıkuşu için öyle bir dedikodu çıkardılar öyle bir leke sürdüler ki alnına Feride şu hayatta tutunacak son dalı olan öğretmenliği bile bırakmak zorunda kaldı. Baba yerine koyduğu adama nikahlandı. Ama hayatın oyunları biter mi? Asla. Evlendiği kişi öldü. Ölmeden önce Feride’nin acısını artık biliyor, evlenmeden önce yazdığı günlükten acısını tahmin edebiliyordu. Bu yüzden hayata veda etmeden Feride’ye bir söz verdirdi. Ailesiyle barışacaktı ve ona vereceği kutuyu Kamran’a verecekti. Feride bu vasiyeti yerine getirdi. Tekirdağ’a teyzesinin yanına döndü. Kamran İse ferideyi aldattığı kadınla evlenmiş, ondan bir çocuğu olmuş kısa bir zaman içinde ise kanserden eşini kaybetmiş. Feride’nin acısı sebebiyle O da yıllar önce Feride evlenme teklifi ettiği Tekirdağ’a gelince tüm yaralar yeniden deşilir. Feride kocasının öldüğünü söylemeden aylarca orada kalır, döneceğini gecesi teyzesinin kızına her şeyi anlatır. gemiye bindikten sonra ölen kocasının Kamran için hazırladığı zarfı vermesini ister. Bu sefer bir şeylere geç kalmak istemeyen kuzeni Kamran’a geceden zarfı verir. Meğer ölen kocası Kamran’a bir mektup yazmış Feride’nin onu ne kadar sevdiğini anlatmış kanıt olarakta günlüğünü göndermiş. Bir daha bu fırsatı kaçırmayın istemeyen kamran sabah erkenden imama gider ve nikahlarını kıydırır. Eee Çalıkuşu’ nun dediği gibi : Ayın on beşi karanlıksa on beşi aydınlıktır. Hep kötü gidecek değil ya :) Size çok çok kısa, yüzeysel bir özet yaptım. Oysaki Feride’nin, neşesiyle, yerinde duramaz halleriyle aldığı o Çalıkuşu adıyla onun hikayesi çok derin, hatta çok iç acıtıcı. Hatta öyle üzücü ki benim gibi duygusallar yanında mendilleriyle okusunlar :) Çünkü ben özellikle son 40 sayfada gözlerim yaşlı yaşlı kelimeleri zor seçtim :) Keyifli okumalar…

ÇalıkuşuReşat Nuri Güntekin · İnkılâp Kitabevi · 2019102.3k okunma

··

2,030 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Cansu D.