Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

64 syf.
8/10 puan verdi
·
Beğendi
·
1 saatte okudu
Eros ve Thanatos'un Dansı
Kitap hakkında bir şeyler karalamak yerine kitabın bana düşündürdükleri üzerine durmak istiyorum. Zaten öbür incelemelerde kitap içeriğine yeterince değinilmiş. Başlayalım o halde! Kafamı kurcalayan şeyler var... Neden aşk uğruna ölüm böylesine kutsanır ve aşk neden anlamsız hayatımıza bir anlam kırıntısı katıyormuşçasına böylesine coşkuyla karşılanır? Gerçekten düşündüğümüz kadar değerli midir aşk? Uğruna ölebilecek kadar büyük bir yeri mi vardır yaşamda? Ölüm zaten tek başına yeterince anlamlı değilmiş gibi bir de bunu aşkla ya da başka bir şeyle fütursuzca süslemek niye? Sahi kendi varlığımızı bile kanıtlayamadığımız evrende aşk diye bir şey var mıdır o da meçhul... Yine de ölüm ve aşk diyelim biz... ve bu ikisinin ilişkisinden doğan gayrimeşru çocuk insan olsun. Biz olalım.. Aşk ne kadar hayali ve gerçekdışıysa ölüm o kadar somut ve gerçek benim için ve inanın ölüme ulaşmak aşka ulaşmaktan daha kolay geliyor çoğu zaman. Bu söylemim; aşkı yüceltmek ya da onun nadiriyeti hakkında boş gevezelik yapmaktan değil, ona olan inancımın var olmamasından ileri gelmekte. Biz yine de aşk ve ölüm diyelim... İç içe geçtiklerini varsayalım. Hatta cüretkarca iddia edelim ki: "Varoluşumuz bir aşk eylemi olarak görülen cinsellikten doğmaktadır." Yine cüretkarca ölümü sadece yok oluşla sınırlandıralım mesela. Bunlar canımı sıkıyor işte benim. Aşk tanrı gibi varlığını sürdürüyor insan üstünde. Aşk insanı tanrı gibi bağlı kılıyor bir ötekine. O halde bir tanrıtanımaz olarak aşktanımaz da olmalıyım değil mi? Tutsaklığımı perçinleyecek bir duyguyu neden ruhumu özgür bırakacak bir eyleme tabi kılayım ki? Tamam dedik aşk ve ölüm işte... Eros ve Thanatos. Onların dansı ve birlikteliği. Benim için var olmayan ile yine benim için mutlak olan varlığın ilişkisi. Ama yine de itiraf etmen gerekiyor sanırım.. Tanrıya olan inançsızlığımı hayatla bağdaştırabiliyorken aşka olan inançsızlığımı sadece bilinçdışındaki öfkeme bağlayabiliyorum. Bütün bu nefret bir yana.. Evet sanırım burada pes ediyorum... İnanmadığım bu duygu bulacak bir gün beni de elbet ve belki ölüm de o zaman gelecek bana. Aşk ve ölüm öyleyse... Hırçın bir melodiyle tutkuyla dans eden ikili. Sana olan hayranlığım ölüm ve sana olan nefretim aşk... Evet iç içe.
Aşk ve Ölüm Üzerine
Aşk ve Ölüm ÜzerinePatrick Süskind · Can Yayınları · 2014788 okunma
··
1.183 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.