"Hakikat kesifleştikçe küçülür ve küçüldükçe gizlenir. Bir tohum gibi." Kitaba başlarken neden acaba piyese tohum ismi verilmiş. Ama o kadar muazzam ve ince ince anlatmış ki tohumu, tohuma bakış açısını. Kainatın bir nüveden oluştuğunu düşündürüyor. Bir tohum değilmidir ağacın mimarı. " Sırrımız içimizde kaldıkça ona biz hâkimiz. Sırrımız bizden gidince bize o hâkimdir. Hâkim olmak. Hâkim olmak. Kendisine ve her şeye." (90) üzerinde düşününce uzun uzun neler anlatmak istiyor bu cümleler neler. Üstada hayran oluyorum her kitabında bir öncekinden daha çok. "Biz bu ruhu tanımıyoruz. Anadolu nasıl duyar, nasıl sever, nasıl yanar, nasıl coşar, nasıl parlar, nasıl patlar, nasıl yatışır, nasıl susar, nasıl düşünür, nasıl gider, nasıl dönmez, nasıl ölür, bili yor muyuz? Bilemeyiz. Çünkü o ketumdur. Karan lık bir kuyuda yaşar gibi içinde yaşar. Boynunu kesseler sırrını vermez." Bu yüzden çok seviyorum Anadoludan bahseden kitapları, has Anadoludan, o ruhu yansıtan insanların yaladığı. Tohum 1935 senesinde Muhsin Ertuğrul tarafından sahnelenen piyesidir üstadın. Anadolu'nun işgal edilmiş yerlerinden Maraş'ta geçer olay. O dönemi her yönü ile ele almıştır üstad. Fransız işgaline karsı Milli mücadele ruhunu öyle güzel yansıtmıştır ki okuduğunuz da derinlemesine hissediyorsunuz. Tohum ile yeniden dirilmeyi ifade etmiş diye düşündüm üstad, kalk ve direnişini göster, göster ki memleketin yeniden şahlansın ayağa kalksın. Maraş şaha kalkıyor ve işgalden kurtuluyor bir kaç kahramanın topa tüfeğe karşı o manevi gücü, ruhu ile. Kısacık, hemen okuyup bitirebileceğiniz bir eser. Sadece milli mücadele değil beraberinde çok fazla konu hakkında bilgi sahibi olabileceğiniz bir kitap. Okuyup görmek lazım bir piyese nasıl hakikatler sığdırılır, nasıl bir Anadolu çizilir, ruhu yansıtılır.

TohumNecip Fazıl Kısakürek · Büyük Doğu · 20232,235 okunma

·

287 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Betül Zeyrek