Kitabı fazlasıyla beğendiğimden ilk defa bir inceleme yapmaya karar verdim. Kitap yazarın pek çok yönden, kadınların edebiyatta erkekler kadar etkin olamayışının sebeplerini inceliyor ve bu sebeplerin pek çoğunun maddi kaynaklara bağlandığını bizlere gösteriyor. Kadınların yüzyıllar boyu ne kendilerine ait parası, ne de kendilerine ait bir odası oldu. Bunlara sahip olmayan bir insan ise asla düşünce özgürlüğüne sahip değildir. Zengin olarak tanınan kadınlar bile hiçbir zaman zengin değildi. Mülke sahip olma haklarını dahi çok yakın zamanda elde ettiler ve elinizdeki zenginlik size değil de bir başkasına aitse, -ki bu çoğu zaman zengin kadınlar için eşleri oluyordu- bu varlığın sahibi sessizce zihninize ket vurma hakkının da sahibi olur. Düşünce özgürlüğü olmayan bir insansa "yazmak" eylemi için her yönden yetersiz olacaktır. Zira bu eylemin temeli tamamen düşünmeye dayalıdır. Yazar kitap boyu kadınların içinde olduğu bu ve bunun gibi pek çok koşulu tarafsız olmaya çalışarak değerlendiriyor. Aynı zamanda, yazan kadınların yazı dilindeki eksikliğini de, daima engellenmiş olmanın verdiği hınç ve güdülen kinin yazı diline aksetmesine bağlıyor. Kadınların pek çoğu berrak bir zihinle yazamıyor, çünkü toplumun onlardan istedikleri ve onların asıl istedikleri çelişiyor. Her atacakları adımda alay ve aşağılanmayla karşılaşıyor ve öfkeleniyorlar. Elbette bunlar yazdıklarına da yansıyor. Ancak ölümsüz eserler ancak berrak zihinlerin ürünü olabiliyor. Tıpkı Shakespeare'inki gibi. Virgina Woolf'sa bizden, şu anda eğer yeterli paramız ve kendimize ait bir odamız varsa nolursa olsun yazmak istediklerimize ket vurmamamızı istiyor. Böylece Shakespeare'in, onunla aynı yazma şartlarına sahip olamadığından yeteneği hor görülen ve genç yaşta ölüme giden hayali kız kardeşini kendi içimizde yaşatmaya devam edebiliriz.

Kendine Ait Bir OdaVirginia Woolf · Karbon Yayınları · 201938bin okunma

·

141 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Neck