Bizimle Başladı Bizimle Bitti - Çölleen Hoover #kitapyorumu “Döngüler, kırılması büyük acı verdiği için vardı. Alışılmış bir kabı kırmak, muazzam derecede acı ve cesaret gerektiriyordu. Bazen, atlama ve muhtemelen ayaklarınızın üzerine inememe korkusuyla yüzleşmektense, alıştığımız döngüler içinde dönmeye devam etmek kolay görünebilir.” Sanırım 2022’nin başlarından itibaren yazdığım ilk kitap yorumu olacak. Bizimle Başladı Bizimle Bitti bu sene okuduğum ilk kitap oldu. Okurken bol bol ağladığım, son sayfasını bitirdiğimden beri aklıma her gelişinde beni hüzünlendiren ve düşündürten bir roman oldu. Genellikle aşk romanlarından çok fazla şey beklenmez, hatta bir çoğumuz bu nedenden dolayı bu türe önyargılı da olabiliyoruz. Sanırım Colleen Hoover’in kitaplarını sevmemin nedeni de gerçek hayattan ilham aldığı hikayeleri romanlarına uygulayıp bir çok ‘kırılgan’ noktalara değinmesi. Kitap Lily’nin babasının cenazesinde bir binanın çatı katına çıkıp Ryle adında bir doktorla tanışmasıyla başlıyor. Bu ikilinin çatı katındaki konuşmalarından sonra aradan bir kaç ay geçiyor ve tekrar karşılaşmalarıyla aralarında bir ilişki başlıyor. Bizde böylelikle hem onların ilişkilerini hem de Lily’nin geçmişini okuyoruz. Sanırım kitapta beni en çok etkileyen kısımlarda Lily’nin geçmişini okuyup o farkındalıkla hayatına yön vermesini okumak oldu. Bu kitap bir çoğuna göre aşk kitabı olsa da ben daha çok psikolojik ve fiziksel şiddetle başa çıkan bir kadın karakterini okuduğumu düşünüyorum. Sevginin her zaman yetmediği, hatta sevgi altında yapılan istismarın korkunçluğunu ve insan üzerinde etkisini okuduk aslında. Annesinin babası tarafından istismar edildiği her an kendisini ve kızını kurtaramayışına tanıklık eden Lily’nin annesini yargılayıp, kendi hayatında da bu çaresizliği miras almasını gözlerim dolu dolu okudum. “Şimdi düşünüyorum da, neden hep babam arabasını garaja park ediyor? Bir erkeğin, sevdiği kadının arabasını daha kötü yere park etmesini istemeyeceğini düşünürsün.” Kitap Goodreads gibi platformlarda çok okunan ve yüksek puanlı bir kitap olsa da bu kitabı sevmeyenlerin ortak nedenine de yorumumda yer vermek istiyorum. Bir çok kişi kitabın istismarı romantize etmesini ve Lily’nin davranışlarına dayanamadığını söyleyerekten düşük not verdiğini yazmış. Aslında ben de tam tersi, bu hassas konuyu en gerçekçi şekilde yazarın yazmış olmasını çok ama çok sevdim. Feminizm damarlarımız günlük hayatımızda çok kabarıyor ama unuttuğumuz bir şey var ki istismar sadece fiziksel değil aynı zamanda zihinsel de bir silahtır. Bir insanın kendini yakan ateşi fark etmesi ve ordan çıkmak için cesarete sahip olması iki günde oluşan bir şey olmuyor maalesef. Bu kitaba yapılan bu yorumları okuduğumda gerçekten çok ciddi üzüldüm, ama diğer yandan da sanırım hayatlarında hiç böyle bir şey yaşamadıkları için bu durumu ‘anlayamadıklarını’ idrak edince de onlar adına da çok sevindim. ‘’Her olay, sınırından ufak bir parça götürür.’’ dedi. ‘’Kalmayı seçtiğin her seferde, bir sonraki sefer gitmeni daha da zorlaştırır. Sonunda, sınırını tamamen unutursun çünkü; şöyle düşünmeye başlarsın, ‘Beş yıldır buna katlanıyorum. Beş yıl daha ne olur ki?’’ Kitap hakkında bir diğer sevdiğim şey kesinlikle Atlas karakteri oldu. Lily’nin küçüklüğünü yazdığı mektuplarından okurken Atlas karakteriyle tanışıyoruz ve üzüntümüz ikiye katlanıyor. Atlas… onu okuduğum her an gözyaşlarıma hakim olamayıp çokça ağladım. Hani bazı karakterler okurusunuz ve iyi ki tanımışım dersiniz ya, sanırım Atlas karakteri de benim için o değerde olan bir karakter oldu. Kitabı bitirdiğimde özellikle Atlas karakterini daha çok okumak istedim ve sanki yazar sesimi duymuş gibi ikinci bir kitabın geleceğini duyurdu ve bunun için çok ama çok sevinçliyim. Yorumumu toparlayacak olursam, kitaba yazılan övgüleri okuduğumda etkileneceğimi biliyordum ama beni bu kadar çok duygulandırıp düşündürteceğini hiç tahmin etmemiştim. Okurken o kadar çok cümlenin altını çizdim ve kendimden bir şeyler bulduk ki, bazı şeyleri tekrar fark edip idrak etmek canımı yaktı. Yıl sonu hazırlayacağım 2022 favoriler listesinde yer edinecek bu kitabı merak eden herkese bir şans vermesini çok isterim. ‘’Hayat, seni hayal kırıklığına uğrattığında ne yapman gerektiğini bilmek ister misin?’’ dedi. ‘’…Sadece yüzmeye devam et. Sadece yüzmeye devam et. Sadece yüzmeye devam et, yüz, yüz.’’

Bizimle Başladı Bizimle BittiColleen Hoover · Epsilon Yayınevi · 20216,4bin okunma

·

191 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hatice