"kendini aramak"
*Benliğimiz ( egomuzun) esiri olmuş haldeyiz.
*Korkularımız bizi zincire vurmuş; "Korkularını düşün!"
*Özgürlüğümüzün içinde sınırlı kalmışız; " Ne kadar özgür sanıyorsun kendini! " sanıyor musun yoksa özgür müsün ?
*Halinden memnun değilsin!
Bütün bunlar için birer "anahtar aramamız" için önümüzde bir engel yok. Ama o anahtarı nerede bulabileceğini biliyor musun? Yada bulduğunda kullanmaya hazır mısın?
Hayatın bir film olsaydı ; izlenmeye değer miydi? Deneyimler ve duygularla dolu sahneleri çok mu bu filmin?
Yoksa hep korkarak mı adımlarını atıyorsun?
Kendini bulduğunu veya bildiğini sandığın yerin "en çok kaybolduğun" yer olduğunu artık öğrenme zamanın çoktan geldi ve geçiyor.
Ölümün olduğu bir yaşamda "neyi sağlama" alabilir ki insan?
Aşk mı sevgi mi? Neyi satın alabilirsin ki? Yada paranın getireceği güçle avunmak mı senin kimliğin?
Yada statü sahibi olup, bir ömür şişik ego tatmini ile mi "ruhsal orgazm" yaşayacaksın?
Sahi yaşamak mı bu ?
Neyi sakladığını en iyi sen bilebilirsin? Ama önemli olan sakladıklarının birilerinin keşfetmesi değil mi? Mesele tohumun yeşermesi değil mi ?
Hepsini boşver yada !
En baş'a dön..
Sana dön..
"Kendini Aramak".
Neyi arıyorsun sen?
Mutlu olmak istiyorsun? Toplumsal ve kültürel "mutluluk" tanımları ile hangi farklı filmi çekebilirsin ki?
Yeter artık! Neden beyaz sayfalar üzerine "siyah" kalemle yazmak zorundayız ?
Siyah sayfalar üzerinde "beyaz" daha çekici değil mi?
Bırakalım tanımları veya tarifleri.
"Kendini Aramak" meselesi ise konu.
Kaybolmuş olan, hangi yol bilenin peşine düşeceğini bilmeli.
Bir insanda her şeyi yaşamak ; çok insanda aynı şeyleri yaşamaktan "daha değerlidir.
Çok olanlarla "çok" olacakların yan yana geleceği bir yolculuk.
"Kendini Aramak".
Yola çıkmak ve gizli özneli cümleler kurmak.
Fragmanını çekmeden " direk filmini " çekebilmek.
Öyle işte.
09.05.2022 - Ufuk Demiray - ISTANBUL.
·
9,9bin görüntüleme
Yüreğinize sağlık.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.