Item: Genç Werther'in Acıları
Rating: 9 puan verdi
Author: Nurlan

Nurlan

@ichbinnurlan·

09 Mayıs 2022 18:21

126 syf.

· Kitabı okudu

9/10 puan verdi

12 günde okudu

Ah, Werther

Kitabı oxuyanda bəzən iki-üç gün uzaq qaldım. Oxumaq istəsəm də, ya məşğul olmağım, ya da mövcud kədərim buna əngəl oldu. Və bu durum daha da pis edir ki, sanki kitabda oxuduqularımı unuduram, beynimdən silinir. Belə olmasa da, düşüncəm belədir. İki hissədən ibarət, bir-birinin ziddi düşüncələrə sahib gənc Werther'in iztirablarını hiss edirik. İlk hissədəki Werther ümidli, həyatı, təbiəti çox sevən və bunu kağızlara çəkən, "işləmək"in insanın özü ilə məşğul olmasına əngəl törətdiyini düşünən biri idi. İkinci hissə isə çox dəhşətli idi, məncə, bunu sevgi kitabı adlandırmaq olmaz. Çünki Werther'in yaşadığı iztirabları müxtəlif yollarla, müxtəlif ölçülərlə bir çoxumuz yaşaya bilirik, yaşamışıq və yaşayacağıq. Kimi az, kimisi daha çox - bunu yaşayacaq. Bu kitabı kitabdan qeyd etdiyim sitatlarla da çox gözəl analiz etmək olar. Hansı ki, o iztirabları və Werther'i anlamaq üçün onlar belə yetərlidir; təbii ki, hər kəs anlamaz. Sitatlar: İlk hissədən; • “Ancak kullanılmadan körelen ve özenle gizlemek zorunda kaldığım birçok yeteneğin hala içimde bulunduğunu aklıma getirmemem gerekiyor. Ah insanın bütün yüreğini öyle sıkıştırıyor ki bu. – Yine de! Yanlış anlaşılmak bizim gibilerin yazgısı.” (S.8) • “Biz insanlar güzel günlerin azlığından, kötü günlerinse çokluğundan sık sık yakınınız,” diye konuşmaya başladım, “bana kalırsa bu doğru bir bakış açısı değil. Tanrı’nın bize her gün sunduğu güzel şeylerin tadını çıkaracak kadar kalbimizin kapıları açık olursa, başımıza gelen kötü şeylere katlanacak gücümüz olur.” (S.29) • “Tembellik neyse keyifsizlik de odur, tembelliğin bir türüdür. Doğamızın buna eğilimi var, ancak toparlanma gücünü bulursak, kolaylıkla çalışmamız mümkün olur, gerçek hazzı elde etmenin yolu çalışmaktan geçer.” (S.30) • “Gerçi dünyadaki bütün işler değersiz, başkaları istiyor diye kendi tutkusunu, kendi gereksinimini dikkate almadan, para, onur ve başka şeyler uğruna kendini yiyip bitiren insan her zaman budalanın biridir.” (S.38) • “Kendini vuracak kadar bir insanın aptal olabileceğini tasavvur edemem; sırf düşüncesi bile bende tiksinti uyandırıyor.” “Siz insanlar,” dedim. “bir şey hakkında konuşurken, hemen şöyle söylemek zorunda hissediyorsunuz kendinizi: ‘Bu aptalca, bu akıllıca, bu iyi, bu kötü!’ Bütün bunların ne anlamı var? Sırf bunları söylemek için mi bir olayın içyüzünü araştırıyorsunuz? Onun niçin olduğu, niçin olması gerektiği şeklindeki sebepleri kesinlikle açıklayabiliyor musunuz? Böyle yapsanız, yargılarınızda bu kadar aceleci olmazdınız.” (S.44) — Ah, bu belə kitabın sonunun necə olacağı ilə bağlı içimizdə bir şübhə yaratmalıdır. •“Böyle mi olacaktı, insanı sonsuz derecede mutlu kılan şey, aynı zamanda üzüntüsünün kaynağı mı olmalı?” (S.49) İkinci hissədən; • “İnsanların ne yaptıklarını, nasıl çalıştıklarını, her gün aralarında gezip gördükten sonra kendimle daha barışık hale geldim. Çünkü her şeyi kendimizle, kendimizi de herkesle karşılaştıracak şekilde yaratılmışız bir kere, bundan dolayı mutluluk ve hüznümüz bağlı olduğumuz şeylerden etkileniyor kuşkusuz, bu durumda en tehlikeli şey de yalnızlık.” (S.59) • “Safkan atların bir türünden bahsederler, aşırı koşturulmaktan korkunç kızışan atlar, ferahlamak için içgüdüsel olarak bir damarlarını ısırırlarmış. Sık sık ben de kendimi böyle hissediyorum, beni sonsuz bir özgürlüğe kavuşturacak bir damarımı kessem diyorum.” (S.71) • “Ah, insan öyle fani ki, yaşadığından gerçekten emin olduğu bu dünyada bile, varlığının tek bir gerçek iz bıraktığı bu dünyada bile, sevdiklerinin ruhunda ve hatıralarında o da sönüp kaybolacak, hem de çok çabuk!” (S.84) • “Ulu Tanrım! Ya akılları başlarında değilken ya da akıllarını kaybettikten sonra mı mutlu olmaktır insanların yazgısı!” (S.91) • “Hem hiçbir yerde mutlu değilim, hem her yerde mutluyum. Hiçbir şey arzulamıyor, hiçbir şey istemiyorum. Gidersem kendimi daha iyi hissedeceğim.” (S.101) Sanki, Werther'in dediyi o "yazgı", mənim bu kitabı bu qədər gec bitirməyimə səbəb oldu. Çünki bu gün oxuyarkən Werther'in iztirablarının mənim iztirabım olduğunu gördüm. Həyəcanla, kitabın sonunun gəlməsini səbirsizliklə gözləyən, oxuduqca özümü görən və sanki, beynim partlayacaqmış kimi bir duyğunun içərisində idim. Werther öldü, ona acıyıram, bu (belə bir həyatı) həyatı yaşamağa layiq olduğunu düşünmürəm, belə olmamalı idi. Amma intihar etməsinə sevindim, bu iztirablardan qurtuldu, doğru zamanı gözlədi. Sözsüz ki, həyatı və çəkilən bu iztirabları anlamayan çox insan, intiharın pis bir şey olduğunu və intihar edib məzara gömülən insanları tənqid edir və edəcək. Bu sözlərdən eqolu da görünə bilərəm, amma belə deyil. Hər kəs hər şeyi anlamır.

Genç Werther'in AcılarıJohann Wolfgang Von Goethe · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2021120,6bin okunma

365 görüntüleme

Nurlan

@ichbinnurlan ·

09 Mayıs 2022 20:26

Boşluktayım.

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nurlan