Yaşadığımız zor zamanlardan ve geçtiğimiz zorlu süreçlerden sonra çocuklarımız adına korkar olduk, korkumuz bazen o kadar gereksiz ve yersiz oldu ki açlık ve yorgunluk gibi doğal şeyler dahi olmasın diye çaba sarfettik.
Bazen Sırf yorgunlar, uykuları bozulmasın diye, namaza kaldırmadığımız oldu.
Bazen onlara ağır gelir diye sorumlu oldukları şeyleri istemekten çekindik.
Aman rahatları bozulmasın diye bir çok işi onların yerine biz yaptık.
Onlar rahat etsin, onlar okusun, onlar iyi yerlere gelsin diye kendi rahatımızdan vazgeçtik ve kendimizi onlara feda ettik.
Peki bu nasıl bir terbiyedir ?
Bizim suçumuz neydi ki onların da görevlerini sırtlandık?
Biz de onlar gibi, belli güç ve enerjiye sahip insanlar değil miydik?
Bilesiniz ki böyle yaparak başkasına güvenen ve başkasına sırt dayayan bencil ve bağımlı bir nesil yetiştirdik.
Nitekim çocukları otururken bütün işe kendileri koşturan bir anne yada baba tablosu görmek hiç ama hiç adaletli değil.
Herkesin kendine göre sorumluluk alanı var.
O Allah ki çocukları bize dayanak olmaları için yaratmıştır, bizlere de onlara ihsan etmemizi ve iyi davranmamızı emir buyurmuştur. Lakin bizler rolleri değiştirmiş bulunmaktayız.
Onlar bizi değil de, Biz onları razı etmek için onların yapması gerekeni yapar olduk.
Bu bağlamda büyüklerimizin güzel bir sözü var "Haddi aşan her şey zıddına döner"
Biz sevgi ve muhabbet duygusunun dozajını kaçırınca onlar da bunu takdir etmez ve hakkını bilmez oldular.
Bu tarz bir terbiye metodu çocuktan empati özelliğini alır ve artık o çocuk anne baba ne hisseder ve ne ister onu bilmez olur.
Şimdi sorulması gereken asıl soru şu;
Neden çocuğunuza sorumluluk vermiyorsunuz ?
Neden biraz da onun çile çekmesini istemiyorsunuz?
Dârı dünyadır bu !
Elbet acı çekilecek, elbet üzüntü olacak, yorgunluk ve eziyet mutlaka olacak.
Zorluktan kaçış yok, bırakın başarana kadar yorulsun, didinsin ve caba sarfetsinler ki sizin halinizden anlasınlar.
Hikmetten nasip almış bir anne ya da baba çocuğuna görev verir ama tabii ki yalnız bırakmaz, bazen nasihati ile, bazen de desteği ile çocuğuna yalnız olmadığını hissettirir.
Öyle yapar ki çocuk sorumluluk ve dava ruhu bilinci ile büyüsün.
Ve ondan sonraki süreçlerde karşısına çıkan engellere göğüs gersin.
Fakir Seyyid Muhammed Ruhi
··
267 views
"O Allah ki çocukları bize dayanak olmaları için yaratmıştır, bizlere de onlara ihsan etmemizi ve iyi davranmamızı emir buyurmuştur. "
"Hikmetten nasip almış bir anne ya da baba çocuğuna görev verir ama tabii ki yalnız bırakmaz, bazen nasihati ile, bazen de desteği ile çocuğuna yalnız olmadığını hissettirir."
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.