Gönderi

Yokluğunda...
Yokluğundan bu kızgınlığım, öfkem dünyaya Yokluğundan aksi davranışlarım, bir çocuk gibi savruluşlarım Kendimi bir halt sanmam bile yokluğundan sevgilim. Sensizliğin intikamıdır insanlardan aldığım. Tüm hüzünlü şarkılar yokluğundandır. İmkansızlığın duvarlarını yıkamayışım. Sana çıkmayan yollarında kayboluşlarım. Ve nasıl mutlu, huzurlu davranabilirim ki kavuşmadan sana. Ateşim yakar hayatıma yaklaşan herkesi. Feryatları sana kadar ulaşır, ne de gaddar umursamaz lanet bir herifimdir yokluğunda görsen beni. Gelemeyişinin her sabah vakti biraz daha umudum kırılır, sigara üstüne sigara yakarım, Zift kahvelerle uyanır ve uyuyamam asla geceleri. Beni sana şikayet ederler, peşi sıra takip eder, Senin bana ait olduğunu bilen melekler artık bana gelmeni isterler inan ki! Kızıyorsun biliyorum aksi, çekilmez, lanet bir adam oldum diye kızıyorsun Ama hepsi yine senin yokluğundan imkansız sevdam inan ki! Sen olmadan nasıl gülsün hayata, nasıl sadık kalsın aşka, sevdaya bir düşünsen anlarsın belki. Bir an düşün bizi, bir sen anlarsın yine beni Bir sana bakınca yüzümde gülüşler açar ve kalbim huzura kavuşur ait olduğu sende yokluğun bir gün biter mi? Teoman BERSOĞLU #KurtAdamınKitaplığı2 #TeomanBersoğlu #1000Kitap #Edebiyat
·
54 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.