"Bütün mutlu aileler birbirine benzer, her mutsuz ailenin mutsuzluğu kendine göredir."
Cümlesi ile edebiyat tarihinin en iyi giriş cümlesine sahip kitaplardan biri 
Anna Karenina. Sadece bu giriş cümlesinin hatırı için bile kalbimde ve beynimde bu eserin yeri ayrı olacak.
Tam 32 gün süren uzun bir yolculuğa çıktığımız Anna Karenina ile bugün yollarımız ayrıldı. Tökezlediğim, çoğu kez yorulup duraksadığım zor bir yolculuk oldu ama yine de okuduğuma pişman değilim. Sadece kalbime dokunan, kendimden izler bulduğum satırlar için bile harcadığım zamana ve çabaya değer diye düşünüyorum.
Anna Karenina, her ne kadar aşk kitabı okunacağı izlenimi uyandırsa da, aşk dışında pek çok farklı konuyu barındırıyor. Hatta aşk konusu, yazarın hayatını ve düşüncelerini yansıtma durumuna göre biraz daha arka planda kalmış diyebilirim. Kitapta dönemin ekonomisi ve politikası üzerinde oldukça ayrıntılı bir şekilde durulmuş. (Bu kitabın beni en çok zorlayan kısımlarından biriydi.) Bunun yanı sıra evlilik ve ilişkilerin kişilerin psikolojileri üzerindeki seyrini göstermesi bakımından da oldukça başarılı bir kitap. Aslında çoktan bitmiş olan evliliklerin, sırf toplum baskısı ve uyulması zorunlu din kuralları sebebiyle devam ettirilmesinin meydana çıkardığı sorunlar Anna Karenina-Aleksey Aleksandroviç Karenin ve Dolli-Stepan Arkadyiç karakterleri üzerinden etkileyici bir biçimde anlatılmış.
Kitabın başlarında oldukça neşeli ve kendiyle barışık olan, evli ve bir çocuk annesi Anna'nın aşkın ve tutkunun peşinden giderek sürüklendiği ruh hali beni üzdü. Paranoyakça kıskançlık krizleri ise okurken beni bile bezdirdi, Vronsky karakterine acıdım sık sık.
Levin karakterinin ise pastoral yaşantısının detaylarını okurken pestilim çıktı diyebilirim:) "Seni hiç sevmedim, sevemedim Levin!" demek istiyorum ve karaktere sabrımı ölçmeme vesile olduğu için teşekkürü bir borç biliyorum :)
Kitabın sonlarına doğru da 
Lev Tolstoy, Levin karakteri üzerinden inanç arayışını ve bulma çabasını okura tüm detaylarıyla aktarıyor.
Kitabı tavsiye eder miyim?
Bu kitap benim için başından beri şanssız bir kitap oldu çünkü 
Didem Madak'ın 
Ah'lar Ağacı kitabında oldukça kötü bir şekilde spoiler yedim ve bu durum heyecanımı, okuma isteğimi oldukça kaçırdı. Benim durumumda olmayan birinin kitabı daha büyük bir heyecanla okuyacağını düşünerek okumanızı tavsiye ederim.
Buraya kadar okuduğunuz için teşekkür ediyorum ve keyifli okumalar diliyorum. En sevdiğim birkaç alıntı ile incelememi bitireyim:
"Bu üzüntüm için de aynı şey olacak. Zaman geçecek ve ben buna aldırmayacağım bile."
"Birini seversen eğer, olmasını istediğin gibi değil, olduğu gibi, her şeyiyle seversin."
··
1 plus 1
·25.1k views
Kitap en sevdiklerimden ,film de kitaptan çekilenlerin en iyilerinden diye düşünüyorum. Film kitabin yerini asla tutamasada izlenmeli...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.