Cambazın biri, eşeği yularından çekip gelmiş pazara. Bir başka cambaz yanaşmış:
- “Kaça bu eşek?”
“Bin lira.”
- “Aldım gitti, ver elini helalleşelim..”
Birkaç kişi alıcının kulağına fısıldamış:
“Yahu görmüyor musun, bu eşek topal. Onun için ucuza verdi.”
- “O eşek topal değil, tırnağının arasına taş kaçmış. Bu nedenle topal sanıp ucuza elden çıkarmaya bakıyor.”
Eşeği satana koşmuşlar:
“Yahu bu eşek topal değilmiş, tırnağına taş kaçmış.”
Satıcı gülmüş:
“Eşek topal olmasına topal da, öyle sansınlar diye taşı tırnağına ben koydum.”
Alıcıya koşmuşlar:
“Yahu bu eşek gerçekten topalmış, taşı o koymuş. Seni de kandırdı, parayı aldı!”
Alıcı dövünmeğe başlamış:
- “Vay namussuz herif! Verdiğim para sahte olmasaydı beni kazıklayacaktı demek..”
Başka bir mecradan fıkrasını alıntıladığım Oktay Zingal adlı arkadaş fıkranın sonuna şu manidar yorumu eklemiş:
"Çağımız insanının ahlâk yapısının özeti...!
Yalan söylediklerini biliyoruz.!!
Yalan söylediklerini biliyorlar.!!
Yalan söylediklerini bildiğimizi biliyorlar.!!
Yalan söylediklerini bildiğimizi bildiklerini biliyoruz.!!
Ama yine de o yalanı söylüyorlar.!!"