Duvarlara tekme basan bir kadının anıları..
Bu, "Hep birinin Frida’sı olmak istedim” diyen Patti Smith ve hayat, sanat arkadaşı, temsili Diego’nun, Robert Mapplethorpe’nin iki yıl önce okusam bu ne yahu diyeceğime emin olduğum aşkını, ve sanat yaşamlarını anlattığı bir anı kitabı. 2010 yılında kurgu dışı kategorisinde Amerikan Ulusal kitap ödülünü kazanmış bir zat kendisi.
Patti Smith’i nasıl bilirdiniz? Misal ben hiç bilmezdim. Bu kitabı okumadan önce onunla ve sanatıyla ilgili en ufak bir fikrim bile yoktu. Belki hiç ilgi alanıma girmemiş bir sanatçının anılarının beni bu denli etkilemesini de açık söyleyeyim, hiç beklemiyordum. Bunda, yazarın sanki karşı karşıya oturmuşuz da sohbet ediyormuşuz gibi samimi anlatımının payı büyük. Ve benim bir zamanlar fazlasıyla avangard bulduğum bir yaşam biçiminin bana söyleyeceği bu kadar çok şeyin olmasından duyduğum şaşkınlık.. Bunun da payı büyük.
60’lı yılların sonu.. ‘68 kuşağının anlatılarını hüpletmiş biri olarak, o zamanlar başka uydularla yaşayanları hiç merak etmemiş olmanın at gözlüklerime işaret etmesiyle başlıyorum okumaya. Tüm o solcu abilerin, anti-faşist direnişlerin romantik havasının dışında kalmış, ve kabul edelim kalabilmiş, olanlar, onlar nasıl yaşıyordu, nasıl bakıyordu, neydi motivasyonları? Bakıyorum küfeme, hiçbir şey yok. Belki klişe ama, bu kitap bu yanıyla bana başka bir pencereden bakmanın gereğini de hatırlattığı için çok özel. Ve belki yanağımdan bir makas almam için, kendime bir afferin çekmem için fırsat verdiğinden, iyi ki okumuşum.
Misal, biraz büyümüşüm, başkalarını anlamaya daha yakın durabildiğimi gördüğüm için. Biraz özgürleşmişim, kalıplarımı kırmaya ve yeni dünyalar keşfetmeye kendimi her zamankinden daha açık bulabildiğim için. Biraz öğrenmişim, basmakalıp değer yargılarıyla, asla toz kondurulmayan kültürümüz kavramıyla, sahip olmakla arkasında sürüklenmenin farklarını keşfettiğim ideolojik duruşlarla yaşamanın, yaşamın kendisine çok fena ayıp ettiğini kavradığım için.
Ama en çok ne etkiledi diye soruyorum. Ve kendi yapamadıklarımı yapan bu kadına duyduğum kıskançlık başını uzatıyor bir yerlerden. Hiçkimseye, hiçbir şeye eyvallah etmeden, sadece kendi istediklerini ve kendi tercih ettiklerini yaşamış bir kadın var çünkü karşımda.
Evet, biliyorum, bu toplumsal ve kültürel bir şekillenişin sonucu, doğru. İyi de, kendin olmak dünyanın hangi ülkesinde olursan ol, bu kalıpları kırmaktan, önüne çıkan duvarları tekmelemekten geçmiyor mu?
Ya da her b.ku parayla ilişkilendirip rahatlamaya çalışan mankafa bir tarafımız var ya hani..Her şey maddiyatla ilgili diye zırvalıyor kulağımızın dibinde. Patti Smith’in bir telefon kulübesinde bulduğu iki kuruşla hayata başlaması bunu çok fena boşa düşürmüyor mu?
Neyse efendim, uzatmayayım şimdi. Bazıları hayatı keşfetmeye gelmiş. Sadece yaşamaya değil. Olay bu.
Bu nasıl bir kitap değerlendirmesi? Emin değilim:)). Ama bazı kitaplar insana bunu yapıyor işte. Buradan hareketle hayat böyle yaşanır diye ahkam kesen bir kitap olduğu düşünülmesin.
Yarısı gevrek gevrek gülmelik, neşeli. Yarısı saklanan yıllanmış şarabı açtıran bir hüzün. Araya Patti’nin harç diye kardığı da: Chelsea oteli, paçalardan akan bohemlik, Andy Warhol, Rock’n roll, bitleri yastıklarda dans eden hippiler, eşcinseller, New York’a bir de buradan bakınızlar, bitmemiş şarkılar, terk edilmiş şiirler, biz ölümlüyüz ama ölümsüz bu şiirler, gerçeğe çıkan sokağın adı çelişkiler, Peter Pan klanından gelme bir takım insanlar, eller yukarda durdurulmaya çalışılan büyüme eylemi, toslanan ‘duvarlara bas tekmeyi’ler, eli boş dönülen seferler, kahkahalar, uzatır ömrü malum bir daha kahkahalar, kaybedenler kulübünde üyelikler, sonra ışıltılı pistlerde dans dans dans, gerisini de bir zahmet kendiniz okuyunlar. Saygılar..
·
4.489 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Emeğinize sağlık. Kendinize has incelemelerinizi keyifle okuyorum. Kitapları daha ilgi çekici hale getiriyorsunuz.👏😊
Eğer öyleyse çok mutluluk duyarım. Bazen, bu ne yahu, millete içini mi döküyorsun, kitap mı anlatıyorsun dediğim oluyor. Ama bu, klasik anlatımlara göre bir kitabı okuma isteğini daha fazla uyandırıyorsa, ben burdan devam ederim. Motivasyon için çok teşekkür ederim 🌺❤️🌸
1 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.