Ç o k y a k ı n . -Bir insanla çok yakın yaşıyorsak, sanki iyi bir bakır gravüre hep çıplak elle dakunuyor gibiyizdir: günün birinde kötü kirli kağıttan başka bir şey kalmaz elimizde. Bir insanın ruhu da sürekli dokunmayla tükenir sonunda; en azından bize sonunda tükenmiş
g ö r ü n ü r . - Başlangıçtaki resmini ve güzelliğini bir daha asla göremeyiz. Kişi, kadınlarla ve dostlarla çok samimi ilişki yüzünden hep yitirir; bazen yaşamının incisini yitirir.