Kitaba yaşlı gözlerle ve ayrılmamak için çoğu zaman gürül gürül akan bir ırmağa karşı gelir gibi yavaş okumaya çalışarak ve 600 küsür sayfa olmasına rağmen dört beş günde bitirerek direnebildim. Neden böyle diyorum? Çünkü inanılmaz akıcı. Gözünüzün önünde yağmur kokan o geceyi görebiliyorsunuz, Sancar ile kahkaha atıp Üç Oğul’a tüm benliğinizle öfkelenebiliyorsunuz. Masal tadında, inanılmaz akıcı fakat bizim soylu geçmişimizin gerçeği Bozkurtlar. Kitap İçing Katun’un Göktürk Kağanı’nı zehirlemesi ve kağanın kardeşinin iki yeğenine rağmen başa geçip İçing Katunla (Türk töresi gereği evlenebilmesi mümkün) evlenmesi, Çinlilerin ve İçing Katun’un kardeşinin yüz verdiği tutsak(!) Çinlilerin Türk töresini nasıl bozduğunu anlatmasıyla başlıyor. Kitapta birçok karakter var ve asla “esas karakter şudur.” Diyemiyoruz, en azından ben diyemedim. Her bir karakter birbirinden değerli, hepsi yüreğimin bam teline işleyen sözleri ve geçmişleri olan çerilerdi, Çinliler hariç. (Atsız deyimiyle: Onları albız alsın!) Ama özellikle Kür Şad’ın sadakati, Vezir Tonyukuk’un gerçek bir Bilge oluşu, Kür Şad’ın Gök Türk Kağanlığı için Han olmayı gözden çıkartıp 40 çerisiyle yaptığı o ayaklanmayı okuyup da etkilenmeyen birisi olabileceğini sanmıyorum. Tarih ve kurgu o denli harmanlanmış, gerçeklik zeminine öyle güzel oturtulmuştu ki sanki ben o çerilerden biriydim ve bende ayaklanmadaydım. Beni en en çok etkileyen de bu oldu sanırım. Ben kapağından dolayı özellikle eski basımı tercih ettim çünkü yeni basımda güzelim kitap sanki savaş oyunlarından çıkmış gibi bir tasarıma sahipti. Ne diyeyim, yazık etmişler. Toparlayacak olursam, Bozkurtlar her Türk gencinin kitaplığında olması gereken bir başyapıt. Nihal Atsız’la tanıştığım ilk (ve sanırım en güzel) kitabı olduğu için ise yeri bambaşka. Vaktiyle bir ATSIZ varmış, var olsun!

BozkurtlarHüseyin Nihal Atsız · Ötüken Neşriyat · 202014,6bin okunma

·

457 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hadice İsmetoğlu