(spoiler içerir) yapacağım inceleme kitabın geneline değildir. belirli birkaç alıntı üzerine düşüncelerimi aktaracağım. "Bunca minnettarlıktan nefret ediyordum. Dante bana bir şey borçluymuş gibi hissediyordu. Böyle bir şey istemiyordum." "Sevgileri o kadar gerçekti ki her nasılsa bunu hak etmiyormuşum veya belki de oğullarının hayatını kurtaran elemana sarılıyorlarmış gibi hissediyordum. Bana sırf Ari olduğum için sarılmalarını istiyordum ve onlar için asla sırf Ari olmayacaktım." Ari, Dante'nin hayatını kurtardı. bunun sonucunda Ari ciddi anlamda yaralandı. Ari'nin bu kahramanlığı sonrasında, tüm ilgi doğal olarak Ari'ye toplandı ancak Ari bu durumdan memnun değildi ve kahramanlığını herkesten gizliyordu. haksız da sayılmaz. bir insana hayat kurtarmak gibi ciddi bir yardımda bulunduğumuzda, karşıdaki kişi bizden hoşlanmasa bile vicdanı ve merhameti nedeniyle sanki bize bir şeyler borçluymuş gibi hissedebilir. bu da doğal olmayan bir sevgi doğurur. peki gerçek sevgi neydi? neredeyse birçoğu hormonlar ve cinsellikle bağdaştırılan aşk mıydı? çıkar ilişkisine bağlı size en uyumlu davranışlar mıydı? sevgi neydi sahiden? bir insanı davranışları bize uyumlu olduğu için mi severiz, biz sevdiğimiz için mi uyumlu hale gelir? dante'yi ari'ye karşı bu denli mutlu eden, 'herhangi birinin' onun hayatını kurtarmış olması mıydı? yoksa onun hayatını ''Ari'nin'' kurtarmış olması mı?

Aristo ve Dante Evrenin Sırlarını KeşfediyorBenjamin Alire Sáenz · Dex Yayınları · 20172,261 okunma

·

101 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

epitaph