İşinizin para karşılığı birilerinin yerine özür dilemek olduğunu düşünün. Lee Ki-Ho'nun bu romanında Jinman ve Şibong'un yaptığı da tam olarak bu: Başkalarının suçlarını üstlenip onların yerine acı çekmek. Okuduğum en ilginç metinlerden biriydi. Kafamda binbir soruyla kapağını kapattığım ve ancak birkaç saat hatta birkaç gün üzerinde kafa yorduktan sonra bir yerlere varabildiğim kitapları seviyorum. Diğer okurların bu kitap hakkında düşündüklerini okuyup içlerinden ''İşte tam da hissettiğim bu!'' diye seçerek kendi duygularımla onlarınkini eşleştirmeye bayılıyorum. Jinman ve Şibong... Onlar bir tesise kapatılmış her gün ilaç içirilerek uyuşturulmuş, gün boyu ağır şartlar altında çalıştırılan, terkedilmiş iki insan. Her gün tesis görevlileri tarafından suçlarının ne olduğu sorgulanıyor ve özür dilemek zorunda bırakılıp bunun bedelini ağır işkence görerek ödüyorlar. Suçluluk duygusuna o kadar alışıyorlar ki her gün işledikleri günahları, ortada bir suç olmamasına rağmen varmışçasına icat edip özür diledikten sonra dayak yemeğe devam ediyorlar. Bir gün, tesis kapatılıp aç ve parasız ortada kalıverince yaptıkları en iyi işi bu sefer para karşılığı yapmaya karar veriyorlar: Herkesin yerine özür dilemek... Küçük yaşlarımızdan beri, suçlu hissettirilmeye alıştığımız için en küçük hareketimizin sonucunda bile ''Acaba suçlu muyum?'' ya da ''Kötü bir şey mi yaptım?'' sorularıyla gece odamızda yankılanan iç sesimizin yüz elli sayfalık bir özeti bu kısa roman. Huzurlu geçen bir günün akşamında, nasıl olduysa sürekli suçluluk hissine alıştığımız için o günün nasıl geçtiğiyle ilgili kafaya takacak mutlaka bir şey aradığımız, belki de sorumluluk alması gerekenlerin yerine yükleri gereksizce sırtlanarak kendimizi cezalandırdığımız ama bir tek kendimizden özür dilemediğimiz dakikaların kitabı bu. Mutlaka tanışın!

Özür DilerizLee Ki-Ho · OTHELLO KİTAP · 2022132 okunma

·

361 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gokce Yesilbas