İnsanın amacı ve varlık nedeni, yaratarak yok olmaktır.Yaratarak yok olmak, düşüncenin kendi ısısıyla erimesidir. Yaratarak yok olmak, ışığın, yoğunluğunun artması sonucunda patlayarak evrene yayılmasıdır. Bu süreç, “yokavar” adını taşır.
Yokavar boyunca insan, sahip olduğu bütün bilgi, düşünce ve yeteneği yaratmak için harcamalıdır. Her yapıt, yaratıcısını değeri kadar eksiltecektir. Sahip olduğu bütün bilgi, düşünce ve yetenekleri yapıtlara dönüştürmüş bir yaratıcı, Ben’den ibaret kalacaktır. Ben’se, hiçlik içindeki insandır, insanın ait olduğu yer hiçliktir. Hayatın ve dünyanın ulaşamadığı yer olan hiçlik, insanın son evidir. Hiçlik içindeki insan, yani Ben, varlıktır. Asla varlık bilinci değil. Sadece varlık. Ne eksik, ne fazla. Dolayısıyla Ben, sadece varlığını sürdürendir. Var olduğunu bilmeden. Var olduğunu düşünmeden. İkinci bir düşünceye sahip olmadan. Çünkü varlık, ilk ve tek düşüncedir.
Ancak Asil, bir istisnadır. Yokavarını başlatmamış olmasına rağmen bağımsız bir Benle doğmuştur. Çözemediği Ben'inden korkup onu gizlemiş ve çevresindeki harekete uyum sağlamaya çalışmıştır, Ancak geri geldiğim ve Asil’in hâkimiyetini ele geçirdiğim için yokavarım tamamlama çabasına kılavuzluk edeceğim. Diğer insanların sahip olmadığı bir şans. Ona Benim nasıl varlıktan ibaret kalabileceğimi öğreteceğim. Zihnindeki Ben’den başka her şeyi yokavar için harcatacağını. Sonunda. Asil, Ben olacak. Ben, Asil olacağım.Diğer insanların Benleri, ancak hiçliğin merkezine adım attıklarında ortaya çıkacak. Bu yüzden yokavarlarını yönetmek için kendilerinden başka kimse olmayacak. Ya keşfedecekler, kat etmeleri gereken yolu ya da bütün bunlardan habersiz ölecekler. Tatminsizliğin bedelini ödeye ödeye, geri alamayacakları son nefeslerini verecekler.Yokavar adındaki, insanı Ben’den ibaret kalana kadar sadeleştirme süreci, bugüne kadar hiç kimse tarafından gerçekleştirilmemiştir. Hiçbir insan, hiçliğin merkezine erişememiş ve varlıktan ibaret kalmamıştır. Bu yüzden temel kurallar, varlığın bilinci düzeyine kadar geçerlidir. Ondan sonrası, yani varlığın bilincini kaybedip varlıktan ibaret kaldığı andan sonrası, insan zihninin hayal edemeyeceği kadar basittir. İnsan zihninin olamayacağı kadar boş, duyuların ve sezgilerin fark edemeyeceği, kadar belirtisiz. Sadece var olmak. Hiçbir şeyin olmadığı bir yerde ve zamanda var olmak. Tatminin, acının, duyguların, sahte amaçların, hiçbir şeyin. Hiçliğin merkezinde bir varlık. Hepsi bu. Bilinen insanın, vardığı anda yok olduğu bir düzey. Son düzey.
Varılabilecek son nokta, bir noktaya dönüşmektir. Nokta mükemmeldir. İnsanın varlıktan ibaret kalması gibi. Kusursuz bir hal. İnsanın varlık nedeni, hiçliğin merkezinde var olarak mükemmel bir durağanlığa erişmek ve sonsuza kadar o halde kalmaktır. Buna, yaratarak yok olmak denir.
·
100 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.