“Eskimiş bir mezar taşıyım, yaralar durulmuyor bende, mezarımın avlusu açılmıyor sana. Ve nicedir serçeler uçmuyor üstümden. Latin harfleri çoğalırken, gittikçe azalıyorum. Birde duyulmayı bekleyen, kervanların soluklanmadığı, avazı bastırılmış, çığlımsın Ferya.” Biraz Şükrü Erbaş, biraz Can Yücel, biraz da Didem Madak kokusu, tadı ve betimlemeleriyle okudum. Hatıralara canlandım, yaralarıma izmarit izleriyle yarenlik bıraktı birçok satır dolu gözyaşıyla… İçim mezar taşı olup, gönlüm sevdaya tutuldu gibi ikilemler arasında değişen durumlara kapıldım. Çok toplumsal, büyük hüzünsel, arada özlemsel manalarla harelenip yanında derinleştiren birçok hisler veriyor olması da gayet hoş olmuş ve şık durmuş… Bunun üzerine, mevsimin çetin geçtiği ve karın yoğun koktuğu bir zemheri sabahının ışığıyla 21.01.2022 masama bırakılmış bu kitabı görünce hem şaşkınlığımı gizleyemiyor hem de keyifle elime almam birçok şey hissettirdi. Keza bu şiir kitabını bana okumayı ve tanışmayı vesile eden kıymetli Dostum Sümeyye Hoca’ ya müteşekkirim. (Kitap gibi dostlar biriktirdim) #Okuyunuz #Okutunuz #ArmağanEdiniz

FeryaÖmer Baran · Boramir Yayınları · 201822 okunma

·

304 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.