Gönderi
Ucunda Ölüm Var
Yarım asır süren ve amansız sevdaya kapılmış Ağıtçı Kadın'ın yürek burkan öyküsü. Ağıtçı Kadın, her acıyı sırtlanmayı görev bilmiş, en umutsuz dert olan ölümün izlerini bedenine ve 50 yıldır çıkarmadığı elbisesine kumaşlarla hapsetmiş, bir anlatıcı. Ağıtçı Kadın sayesinde ardından yürek dağlayan ağıtlar yaktığı insanların kısacık hayatlarına sığdırdıklarını da öğreniyoruz. Gördüğü rüyanın etkisiyle elli yıldır yolunu gözlediği sevdalısı Heves Ali'yi bulma, hesabını kapatmak için şehir şehir gördüğü rüyaların izlerini takip eder. Bu farklı şehirler ve farklı hayatlarla da aynı zamanda bir Türkiye mozaiği gözler önüne serilir. Konya’da, Bursa’da, İstanbul’da, Erzurum’da eli bıçaklı bela Como Emmi’nin, Arkanya’da isimli yerde dağa çıkan Ümit’in kaybolmuş hayatlarına tanık oluyoruz.
Ucunda Ölüm Var romanı her ne kadar bir sevda romanı gibi gözükse de, dinsel ayırımlar, ötekileştirilenler, katledilenlerin de öyküsü oluyor.
Ucunda Ölüm Var kitabında önemli diğer bir detay da her bölüm girişinde verilen alıntıların derinliği oluyor. Bazılarını aşağıya ekledim.
Kemal Varol'un kalemini, dilini, halk kültürüne ilgisini çok çok beğendim. Bu kitabı Aşıklar Bayramı'ndan sonra okuduğum 2.kitabı oldu. Devam edeceğim okumaya, Türk Edebiyatında hakkettiği değeri göreceğine de yürekten inanıyorum.
️"Baş yastığı, başın derdini bilmezmiş."S. 18
️" Gel diyorlar yine bana. Ölümüz için biraz da sen ağla, diyorlar. Bildiklerimizi, sana anlatacaklarımızı hikaye edip ağlat bizi. Kaldır son yolculuğun önündeki tozları.....
...
Ama herkesin sandığının aksine ölülere ağlamam ben. Kaderlerine, son sözlerine, herkesin onları son gördüğü anlara değil, onları ölüme götüren ellerine ağlarım. Hayattayken sırtlarını dayadıkları ağaca ağlarım... "S. 25 (Ağıtçı Kadın)
️Ne zamandır uzaklarda olduğunu, yeniden gidip gitmeyeceğini, ne kadar yanımda kalacağını, bana bağışlanan bu zamanın ne kadar süreceğini bilmeden, dünyanın en kederli susan adamını izledim. S. 29
️Dünya yaşamak için tehlikeli bir yer ;kötülük yapanlar yüzünden değil, durup seyredenler ve onlara ses çıkarmayanlar yüzünden. S. 115
️"Neyse ki ölüyor insan. Şükür ki ölüyor. Kıyamete kalıyor hesap kitap. Üç-beş taşla bir avuç toprak kalıyor. Bir rüya ile bir duaya kalıyor." S. 195
··
681 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.