Aydınlatmak için bir beyni.
Aydınlatmak için; bir güneş gibi yanan,
Bu ben değil miyim?
Ya bu bıyıklarımı sarartan, gri nefes.
Yine yanmaktan geçmez mi?
Peki ya, bu sersemleten bade?
Ya ne demeli şehir eşkiyalığıma?
Avare bu gizemli devinim,
Canlı bir ceset gibi oradan oraya..
İmdada gel imdada!
İmdada, şu sahipsiz feryada..
Gözlerimin; gözlerine sürtünmesiyle oluşan,
Sinirlerimin içindeki bu voltaj,
Denk düşmesinden değil mi kanayan duygularımızın?
Gönül telimizdeki bu alternatif akım,
Yanıp sönen bir ışıldak gibi, anlaşılmaz bir heybet..
Beni sana, seni bana çeken.
Beni sana, ah..
Her gün bir endişe, bin türlü infilakım..
Delibaş'ı bilir misin?
Vebâdır, vebâ.
Şimdi nedendir ayaklardaki bu bukağı?
Bu uçsuz bucaksız ovada;
Divane gibi döner,
Yenik düşer, bir koyuncağız..
Ahvâl mi var ki?
Geyiklerin kinine;
Süphan'dan bu yana,
Zaten bir madrup,
Bir fedakâr oyuncağız.
Göreceğimi gördüm, yaşayacağımı yaşadım.
Şu gök kimlikli, umuda doğan kızcağız mı?
Yoksa ilmiğimin dokusu mu?
Seçemez oldum gayrı.
Seçemez oldum "Mavi" rengi.
Vaktidir dosta gidişin.
Şimdi kapan;
Kapan ey gözlerimin, yorgun kepengi.
~Tuncer Turgay
05.06.2022 Pazar 20.13