Biraz duygulanmış olabilirim,
Yani deniz kıyısında sessiz dolaşan
Elele tutşan aşıklar gibi...
Çok az ama buğulanmış olabilir gözıerim,
Gece'den kopan yıldıza dilek tutan çocuk gibi...
Duygusal biriyim belki...
Hani bebeğini kollarına ilk defa alan anneler gibi...
Yani ne var hüzünlü olursam?
Sevdiğini askere yolcu etmiş yeni gelin gibi...
Uzaklara dalabilir gözlerim nemli nemli,
Ha bu gün, ha yarın gelir diye haber almış anneler gibi...
Kalbim bana "yolcusun" diyor...
"Az daha kalalım, daha bitmedi" der gibiyim...
Düşlerim var benim, yaşanmadık hayallerim,
Gelecek günlerin hasretindeğim..
Yok, Yok!
Yaşama değil, ölüme aşık biriğim.
Ama bir dileğim var benim,
Gerçekleşmesi mucize olanından,
Olur ya, hani belki hayat'a tutunur gibisinden...
Bu gün melankolik tarafımdayım,
Benim duygularım iki limanlı deniz gibisinden.
Mutluluk limanıma ulaşılamıyor,
Fırtınalı denizler gibi ruhum.
Ama ben bu gün çok sevinçliğim,
Çünkü yüzünü bile görmesem de,
Canıma can olan sevdiklerim var benim.
Ya abla sen ne yapıyorsun? Benide duygusallaştırdın, çok seviyorum seni ve kalemini, iyi ki 1kya böyle bir yazar gelmiş. İletiler kaliteleşti sayende :)
Ya bak şimdi ben de seni çok seviyorum. Ama ben kim yazar kim. Sadece yazıyorum işte. Kalbimden kopanları. Senin kalbine dokunabildiysem ne mutlu bana:)