Gönderi
Herkese merhaba. Bugün Ali Ayçil'den okuduğum ilk kitap olan kovulmuşların evi yorumu ile geldim.
Kitapta, 34 deneme bulunuyor ve her biri üç sayfalık kısa denemelerden oluşuyor. Deneme türünde az bir okuma deneyimim olmasına rağmen okuduklarımın içinde beğendiğim deneme kitapları arasında yerini aldı.
Yazarı ismen tanısam da sohbetini dinlememiştim. Panel - söyleşi kapsamında kültür programlarından birinin gerçekleştirdiği Editörlük ve Yazarlık Akademisi vesilesiyle moderetör olarak görev yapan Ali Ayçil ile bu sayede tanımış ve sohbetini dinleme fırsatı bulmuş oldum. Kitabını okumasam elbette olmazdı. İyi ki de okudum.
Hayata, insana, zamana, geçmişe, geleceğe, ölüme, günlük hayatın keşmekeşine ve daha birçok şeyi içinde barındıran, kendinizi sorgulama fırsatı bulacağınız okunması gereken kitaplardan biri. Sizlere de tavsiye ederim. Keyifli okumalar dilerim.
#kitapalıntıları :
️İnsan olmanın telaşı, geçiciliğimizin penceresine kalın bir perde çekti...
️Yoksunluk zamanlarının ruh halini bilirsiniz; insan kendini günlerin akışına bırakır, dünya yavaş yavaş emrini yürütür ve siz narkoz almış bir hasta gibi, başınızdan geçenleri bir başkasının başından geçiyormuş beyhudeliği ile seyredersiniz.
️Kimse kaybolmazdı bu kentlerde; hayat, 'bir'e doğru akan ve' bir'den dağılan sessiz bir dünya sürgünlüğüydü.
️Hayat bize aldırış etmeden akıp gidiyordu işte.
️Kimse, dünyanın bir tek "ân"ını içine sığdırmayı başaramıyor. Aşka düşenler hariç...
️bizim yaşamak dediğimiz, hiç farkında olmadan yapıp ettiklerimizden ibaret.
️Her ölen, ölümsüz bir iz bıraktı arkasında.
·
204 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.