Umut Seansları ~ Ayşenur Nazlı
.
Bu kadar seveceğimi asla tahmin etmezdim dostlar şimdi nasıl başlasam bilemiyorum
Yazarın kalemiyle yıllar önde tanışmıştım ama bu defa alışık olduğum bir tarzın dışında karşılaştım. Bu kısmı açmam gerekirse kitabımızın çok büyük çoğunluğu texting şeklinde. Yani mesajlaşma üzerine kurulu. Olaya nasıl girerim acaba diye düşünürken ilk sayfadan itibaren beni içine alan ve her karakteri ayrı sevdiğim bir kitap oldu. Umut, Günhan, Ali, Sinem ve Yağız
Umut yüzünde aynı ifade aynı hüzün olan kişilere bir hesaptan mesaj atıyor. Onların dertleriyle kendi derdini unutmaya çalışıyor. Yabancı biriyle konuşmak istemeyen insanların yanında bir de derdini açanlar da var tabii. İşte Günhan ve Ali de derdini açanlardan. Birine göre karşısındaki Umut diğerine göre Işık.
Umut’un düşünce yapısı şimdiye kadar kendini kabul ettiği durum öyle zor ve üzücü ki alıp kocaman sarılasım geldi. Ali’nin yaşadıkları ve duygularının farkındalığına erişmesi, Günhan’ın o büyük dertlerinin yanında hala çok güçlü olması ve çabalaması, hep umut dolu olabilmesi ve umut olması
Yağız ve Sinem kısmı zaten uzun uzun konuşmak isteyeceğim kısım ama her biriyle öyle bağ kurdum ki kitap bittiği için üzgünüm. Bir mesajda ya da okulda yollarımızın kesişmesini çok isterdim.
Karakterlerin hem çok yalın hem de çok derin olduğu aslında satır aralarında özel mesajların olduğu bir kurguydu. Şimdi ne söylesem eksik kalacak biliyorum ama cidden kalbime dokunan bir kitaptı. Bana da biri “Anlat. Kimsenin dinlemediği, dinleseler basit bulacakları, boş ver deyip geçiştirecekleri, seni anlamayacakları o derdini anlat.” yazsa ve anlatsam diye düşündüm Bu arada müzik zevki ve önerisi anlamında beni fazlasıyla tatmin eden bir içeriği vardı bunu da söylemeden ve tabii teşekkür etmeden geçemeyeceğim. Aşırı severek okuduğum bir kurguydu ve kesinlikle tavsiye ediyorum
•