Gönderi

Benim Çiçeklerim Ateşte Açar
Usanmadın mı bülbül, gül için diz çökmeye Muhal bir vuslat için , hep gözyaşı dökmeye... Yâr belli, ayar belli, aç mahsur gözlerini. Kırıl, parça parça ol, değmez boyun bükmeye
Sayfa 146 - timaş yayınKitabı okudu
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.