Bir gün mən olmasam qəribsəyərsən?
O mənsiz gözlərin yaş tökərmi heç?
O mənsiz dünyadan nə istəyərsən?
O mənsiz gözlərin yol çəkərmi heç?
Bir küləkli axşam,yağış gecəsi
Durub üşüyərsən soba dibində
Onda qırılacaq qəlbinin səsi
Onda darıxacaq dərdin içində
Bir anlıq gözünü dikib güzgüyə
Sığalsız saçını qoxlayacaqsan
Təzə bir xatirə tapasan deyə
Köhnə əl çantanı yoxlayacaqsan
Doğmalar səninlə bir olmayacaq
Elə ümidlərin qovacaq səni
Dərdini deməyə yer olmayacaq
Qəbristan yolları yoracaq səni
Əyər elə olsan dəyişəcəksən
Dərdin yandıracaq səni od kimi
Bütün dünya ilə döyüşəcəksən
Tənha olacaqsan son ümid kimi
Məzarım üstündə güllər solacaq
Sarmaşıq saracaq başdaşımı da
Gündə neçə kərə gözün dolacaq
Silən olmayacaq göz yaşını da
Uçuq pəncərəli can qəfəsimi
Yeddi qıfıl ilə bağlayacağam
Ovcuma üfürüb son nəfəsimi
Səninçün sabaha saxlayacağam...
© Elçin Mirzəbəyli