Ölümden kopan zaman
Yaşama işliyor
Ve..
Ölüm benimle yaşıyordu ..
Dün bugünde hâlâ
Bugün çoktan kaçtı yarına
Yarını bekliyorum
Ama gecesi
Ama aralı
Ama yaralı bir bugündeyim
Bugünü kaçırıyorum
Ölümü belki yarından yakın..
Bugün âmâ
Yarın görünmez
Kaçıyorum bu kez düne
Dünse çoktan bugünde
Tutamıyorum zamanı
Zamandan bağımsızım
Zamansa bana bağımlı
Tutarsızım..
Olmalı mı ki zaman
Olmazsa yaşanmaz mı
Yaşanmazsa olmaz mı?
Paradokslar hudut olamaz mı paralellere
Gereği de kalmadı
Ya tek çizgidelerse
Doğrunun bir ucu ölüm
Bir ucu yaşamsa?
Ortası belirsiz değil mi?
Belirsizlikse zaman?
Adına hayat denen hani.
İki köşeli kayıp..
Burgulu mu,
Dönüyor muyum etrafında?
Doğru mu,
Aktığı yön ne tarafta?
Kurgu mu,
Hangi Tanrı'ya?
Oraya vadedilen sonsuzluk
Buradaki zamandaysa
Buradaki zaman neden değil sonsuzlukta
Kopuğundayız o hâlde zamanın
Sınırımız vademiz
Vademiz aralı
Yarınımız âmâ'lı
Kesinlik benden yaralı
Ve vakit
Ölümle iç içe
Yaşıyor benimle
Kesinsizlikle...
İbrahim¹ değil yitikte¹ :)
¹(bkz). Kierkegaard Varoluşçuluk Felsefesi