950 sayfa! Hayatımda okuduğum en uzun kitap. Gereğinden çok daha yavaş bitti çünkü içinde bir şeylere sinir olduğumdan bırakıp durdum hep. Cassandra Clare önceki kitaplarında her türlü yasak aşkı denedikten sonra ("aşık olmazsınız siz kardeşsiniz"den "sizden olmaz o aşağı-dünyalı sen neflimsin"e kadar) bir de Parabatai dramı yaşatayım demiş. Yan karakterlere de poligami serpiştirmeyi de unutmamış. Yanisi yine "başlarım böyle aşkın ızdırabına" diyorum ve birine aşık olmadığım için kendimi kutluyorum.. (yani gerçek birine) 3 kitaplık seri, esas serinin son kitabında yaşanan büyük savaşta kaybettiği ebeveynlerin ardından, daha reşit olmamasına rağmen üstüne büyük bir yük alıp 5 küçük kardeşinin manevi babası olan Julian'ın Parabataisi Emma'ya olan karşılıksız aşkı ve Emma'nın ölen ailesinin intikamını istemesi ile başlıyor. Daha baştan iki dram. Dramlara ve kötü karakterlere katlanabiliyorum. Hatta Sebastian'a sempatim bile var. (Favori kurgusal karakterler listemdeki tek kötü o değil) Beni esas sinir eden şey Gölgeavcısı politikası oldu. Zaten gerçek hayttakilerden bıkmamışız gibi.. Büyük savaşın ardından alınan ırkçı kararlar yine bizi ilk kitaptaki Valintine gibi bir soruna sürüklerken, Zara denen çok sövülesi kızı ve babasını ve tabi yandaşlarını yolmak için neler vermezdim anlatamam. Bir şeyler bir şeyler oldu ve kitap sonunda yine buruk bitti demek isterdim ama buruk sahne üzerinde bir de "aha da başımıza bela olacak başka bir kötü adam geldi" sahnesi ile bitmesin mi! 14 adet Gölgeavcısı kitabı yetmez tabi. Hikayeyi ölene kadar yazak. (Daha okumadığım 6 kitabı var)

Hava ve Karanlık KraliçesiCassandra Clare · Artemis Yayınları · 2019235 okunma

·

380 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Aichan