Oğuz hocam kaleminize sağlık öncelikle bu güzel ve emek verilmiş incelemenize bende ufak bir dipnot eklemek isterim umarım yanlış da anlaşılmam. Kitapta Lennie'nin fareleri çok sevdiğini ve beslediğini ama herseferin de istemeyerek de olsa öldürdüğünü hepimiz okuduk kitapta. Peki John Steinberck burada; bizlere verilen en büyük zararın genelde hiç beklemediğimiz kişilerden yani sevdiklerimizden geldiğini yada bizlerin sevdiklerimize istemeyerek de olsa bazen zarar verdiğimizi yada verebileceğimizi sizce de vurgulamamış mıdır ?
Teşekkür ederim yorumunuz için İbrahim Hocam. Aslında belki de bizlere verilecek olan en büyük zararın en sevdiklerimizden geleceğini bildiğimiz için seviyoruzdur onları.
Sevdiklerimize istemeyerek de olsa zarar seviyoruz mutlaka. Fakat kitapta George adlı karakter isteyerek Lennie'yle sanki para hedefi yüzünden arkadaş olmuş gibi. Sanki onu para yönünde bir araç olarak görüyor. Yani bu yüzden verilen zarar aslında George'u maddi yönden, Lennie'yi ise manevi yönden etkiliyor bence.
3 sonraki yanıtı göster
Incelemeniz tam da film eleştirisi gibi olmuş. Kurguyu anlatma amacı gütmeden, olaylara değinerek kitabın bizi düşünmeye sevk edeceği noktaları vermeye çalıştığı mesajları yazmışsınız. Ve bu noktada öncekilerden daha öznel diyebileceğimiz bir eleştiri olmuş. Biraz da kitaptan kaynaklı tabii. Söylediğiniz her cümle kitabın can alıcı birkaç cümlesinden biri olabilir. Fareler ve Insanlar'ı özetlemeye kalksak vücut betimlemeleri karakter betimlemeleri ve kurgu hakkında 4-5 cümleyle doyurucu bir özet yapabiliriz. Bu kitabın incelemesini yapmak bu yuzden hiç kolay değil. Tebrik ediyorum sizi. Incelemenizin içeriğine gelirsek ozellikle sanayii devrimi yorumunuz çok mantıklıydı, bir çiziminizde de George'un kalbinin yerindeki soru işaretiyle George'a öfkemi kamçıladınız
-spoiler-
Aslında kitabı okurken tüm kitap boyunca Lennie'ye sinirlenirdim çocukça bir zaafı yüzünden insan öldürmesi orantısız gücü bende hep Green Mile'daki John Coffey'i anımsatırdı. Ama kitabın sonunda George'un yaptığı tamamen ters köşeydi benim için allak bullak etmişti beni. Bu duyguyu tekrar yaşadım o çizimle.
Eleştiriniz yine görsellerle güzel desteklenmiş titiz bir inceleme olmuş, elinize sağlık
Kurguyu eminim internet kullanmasını bilen herkes bulabilir kolayca, ben de olabildikçe farklı perspektiflerden bakmaya çalışıyorum hep. Öfkenizi kamçıladığım için üzgünüm fakat tam da öyle hissettiğim için o öfkeyi yansıtmak istemiştim ben de. Dediğiniz gibi inceleme yazma açısından zor bir kitaptı, yazmak istediklerimi toparlamak da çok zor oldu benim için. Vikipedi'yi giremiyor oluşumuz işimi çok fazlasıyla uzattı.
Kitabı eskiden okumuş olduğum için böyle bir sonla bittiğini biliyordum fakat bu sefer başka şeyler anlayınca daha vurucu geldi bana da. Çok teşekkürler İrem, senin de yorumların çok titiz oluyor. :)
2 sonraki yanıtı göster
Çok teşekkür ederim😊🙏🏻 Sizin de emeğinize sağlık, her birimizin farkettikleri ayrı değer katıyor👍🏻
Benim aklıma okurken şu insanların istediğini öldürerek alma tutkusu da geldi. Mesela orada Lennie fareyi okşamak istiyor öldürüyor, yavru köpeği okşamak istiyor ,öldürüyor ya da kadının saçını okşamak istiyor öldürüyor gibi bizde de doğa da görülen gösterişli bir kürk istiyoruz öldürüyoruz, İşte bazı ihtiyaçlar için kağıdından kalemine, mutfak eşyasından herhangi bir ürüne kadar canlıları doğayı katlediyoruz yazar bunları da vurgulamak istemiş midir bilmem ama ben bunları da görebildim.
Şimdiye kadar bana en çok tesir eden bi kitab diye bilirim. En sonda Lennie’nin Georg’a söylediği masum,saf sözler ağlattı beni. Bence anlatılması çok zor, mümkünsü. Kitabı okuyup hislerin yaşanması gerek. Herkese iyi okumalar...
Bende bir gün bu yorum zevkine ulaşırım umarım insanın kendiyle konuşup tartışması gibi ne kadar güzel bir şey💯💯💯
Oğuz Hocam, ben kitabı okuyalı uzun zaman oldu ama incelemenden sonra bu kitabı bir daha okumam gerektiğini anladım.. Ayrıca değerli incelemen için de teşekkür ederim.. :)
Açıkçası benim de kitabı okuyalı 10-15 yıl geçmiş olabilir. O zaman şimdiki anladıklarımın çeyreğini bile anlamadım tabii. :)) Belki de 50-60 yaşlarını gördüğümüzde bir daha okumamız gerektiğini anlarız tekrar.
Yorumun için de ben teşekkür ederim Mehmet dostum.
9 sonraki yanıtı göster
Bu yorum görüntülenemiyor
Hayaller.. hayalleri olmasa insanin neye tutunup yasardi ki..
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.