- Neden güvenmiyorsun insanlara ?
+ Çünkü insanlar adi Loriana, çünkü çıkarları için seni incitmeyecek tek bir insan yok. Onlar için senin hissettiklerinin hiçbir önemi yok, söylediklerinin de öyle ve bu asla değişmeyecek.
İçlerinden bir kaçını seveceksin önce, çok sevmek ama. Ki güvenin devamıdır sevgi denilen illet.
Sevgi lanetlenmektir Loriana.
Ufak darbelerle başlayacak, alınmayacağın küfürler gibi işte. Sonra arkanda beklediklerini hissedeceksin.
Korumak için değil elbet sikmek için..
Ve sikecekler Loriana, seni en sevdiklerin sikecek. Ruhunu, kalbini, ömrünü sikilmeye müsait olmayan yerlerine bile delik açacaklar bunun için matkaba gerek duymazlar ve bunu farkedebilmen olanaksızdır. Gülümseyerek deler geçerler seni.
Üstelik bir defa da değil binlerce kez düşürür ardından "özür dilerler" düşürdükleri ellerini kaldırmak için uzatırak. HAYIR ! Tekrar güven diye uzatılır o eller, tekrar düşürebilmek adına kaldırırlar seni.
İyi insan yoktur Loriana inan bana yoktur. Henüz sana kötülük yapmamış milyonlarca insan vardır sadece..
Tüm bunları az önce öğrendim.
Herşey olabildiğince bencil, herkes gibi, her his gibi,
Mesela özlemek birini, birini özlüyor olmak bencillikten.
Birinin elini tutmasını, saçını okşamasını, birinin sana güzel cümleler kurmasını istemek bunlar seni mutlu edecek olan şeyler ama karşındakı tüm bunları yaparken yani elini tutarken senin, ne hissettiğini umursamazsın bile. Gitmesini istemezsin yalnızca -kendin için o'nu özlememek için, acı çekmemek için, ağlamamak için-
Baksana şu insanlara !
Benim bir adım var buralarda, benden korkuyorlar. Benden korkmalarının tek sebebi, benden güçsüz olmaları değil. Benim onların, beni nereden vurabileceklerini tahmin edebiliyor olmam. Beni düşürmeye kalkarlarsa eğer onları da kendimle birlikte aşağı çekeceğimden eminler.
Onlara güvenmiyorum çünkü ve hep tetikteyim.
Onlarda bana güvenmiyor Loriana bu bana huzur veriyor.
Kötü insan olmak istiyorum çok kötü. Yaptığım hiçbir iyiliğin akıllardan çıkmayacağı kadar kötü..
Ben bu hale gelmek için çok bedel ödedim. Kilolarca uyuşturucu içmek zorunda kaldım, avuçlarımın arasında kırılan bardaklar gibi parçalanmak zorunda kaldım.
Küfür etmek.
Bazen Loriana, bazen hayallerimden vazgeçmeK, bazen çok büyük karanlıklar düşlemek zorunda kaldım ben.
Uykusuz gecelerim oldu benim, gözyaşlarımın tuzu yanaklarımı eritecek sandığım vakitler.
Vakitsizliklerim de oldu elbet, erken dediklerim, geç kaldıklarım. Boş verdiklerim, boşverilmişliklerim.
Benim sokaklarım var Loriana, çamurlu sokaklarım var, şimşekler düşer o sokaklara, o sokaklar yıkılır yıkılır yıkılır.
Yıpranmış evlerim var benim, dağıtılmış.
Bileklerimi değilse bile, umutlarımı kesmişliğim var benim.
Bu yolun sonundayım Lorina.
Ben bu hayatın sokabileceği herşeyi aldım içime.
Tüm ihanetleriyle seviştim, tüm acılarını tattım.
Sonra Loriana, tüm bunlardan çok sonra kahakaha atmaya başladım.
Alışmıştım !
-Hayatın boyunca kimseye güvenmeden yaşayamazsın.
+Elbette Loriana, ama sikilmeye alıştıktan sonra, orospuluk bu dünyanın en kolay mesleği.
·
41 görüntüleme
Bu bir alıntı mıdır, kaynağı var mıdır. Böyle olsa bile burada alenen paylaşılması ne kadar doğrudur? Bence bu şekilde paylaşılması doğru ve hoş değil.
Nursen Yıldırım'ın "Küfrüm Aşar Edebimi" adlı kitabından bir alıntıdır. Sizce paylaşılması hoş olmayabilir elbet buna sözüm olamaz fakat burası benim profilim. Paylaştıklarımı yahut paylaşacaklarımı yargılayacak birileri varsa kişisel hesapların gereği nedir ? Ben yine de zaman ayırıp okuduğunuz için teşekkür ederim.
1 sonraki yanıtı göster
Dediğiniz gibi yeni ve genç bir yazar Nursen Yıldırım. Kullandığı sözcükler çoğunluğa göre ne kadar nahoş da olsa yargılayamayız. Zaten zannımca sizin de amacınız yargılamak yahut olumsuz bir şekilde eleştirmek değil. Siz de kendi fikrinizi söylüyorsunuz,ne alâ.
Endişenizin siteden yana olduğunun farkındayım,elimden geldiğince kaygınızı çoğaltmamaya çalışacağım. Ben teşekkür ederim :)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.