··
2 artı 1'leme
·12,5bin görüntüleme
Bu kitabı okuduğumda neye uğradığımı sapıttıydım. Çocuklar kesinlikle kırmızı çizgim, inanılmaz bir sevgiyle doluyum tamamına karşı...
Bir babanın 2 çocuğunun da hayat kalitesinin bu kadar düşük olarak dünyaya gelmesi... çok zor. Hiçbir zaman bir çocuğum olmadı, elbette tam olarak anlayamam; ancak bu kitabı okuduğumda ve ilerde çocuğum olsa ve başlarına bunlar gelse ne yaparım? diye düşünmeden de edemedim. Dünyanın en zor sınavı, sevdiklerimizle sınanmamak dileğiyle...
Okuduktan sonra hiçbir anne babaya tavsiye etmedim, çünkü duygusal dönemin yoğun olduğu zamanlarda travma etkisi yaratabiliyor bazı bireylerde, buna sebep olmak istemedim.
Çok duygulu bir inceleme olmuş, kaleminize sağlık :)
Öncelikle inceleme için kurduğunuz cümleler beni çok onore etti.. Çok teşekkür ediyorum.. Sizin gibi değerli bulduğum okur arkadaşlarımın cümleleri çok kıymetli. Kitabı okurken inanın ben de ( bir anne olarak ) sapıttım. Ve defalarca sürekli sordum kendime ben olsaydım diye diye empatinin dibine vura vura bitirdim. Özel çocuklara sahip olan ebeveynlere saygım bin kat milyon kat daha da arttı.. Ama bazen çoğumuz belki zaman zaman farkında olmadan hepimiz bu ailelere doğru yaklaşmayı bilmiyoruz. Onun için bence herkes okusun 😉 
Hakan
1 sonraki yanıtı göster
Bu yıl otizm sınıfında çalıştım benim için çok değişik bir tecrübeydi. O kadar şey öğrendim ki onlardan. Gerçekten özel çocuklar. Anne_baba olmak zaten zor, bu çocuklarla çok daha zor. İstedikleri tek şey biraz hoşgörü ve empati. Emeğine sağlık Eminecim.💙
Eline sağlık, yine sol tarafımıza ateş ettin ya..
Mutlaka okuyacağım bu kitabı. Çok güzel anlatmışsın, yine merak ettirdin 🎈
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.