Özümden Sözüme gerek yazım dili gerekse sözcükleri kullanımdaki ustalığını ilerletmesini başarılı buldum, kendisini yakinen tanıyan bir dostu bir abiyi olarak oldukça gururlandım.
Elbette ki Türk Dili ve Edebiyatının Eğitimini almış yüksek.lisansını yapmış bir akademisyen olması sözcükleri ve cümleleri kurarken yüreğinden geçenleri
Yazıya dökmesi fevkalade okuyanın ruhuna dokunuyor.
106 sayfalık deneme edebiyat türündeki bu kitaptan oldukça çok alıntı yaptım.
Kitaptan bir kaç oğuzca dizeler...
"SeniSeviyorum" dedim sana unuttun mu? Yanlış anlama imlada hata yok. Yazıldığı gibi oku, okunduğu gibi hisset, sen ile seviyorum sözcüklerini bile ayıramazdım ki ben.
Sayfa 5
Ah be hüzün kokulu kalem! Hep mi ayrılık dökülecek ucundan?"
Sayfa 11
Sevda ateşim harlanmıştı bu günlerde. Hasret tütüyordu hanemden ötelerde.
Sayfa.21
"Sür-çi aşk ettiysem af ola." Bundan sonra daha dikkatli olurum seni sevmelerimde.
Sayfa 25
Unutmak kelimesini dahi unuturum da bir seni silemem format atmaya muhtaç zihnimden. Bazen diyorum, biri gelip kafama bir çam odunuyla vursa temizinden bir hafıza kaybı yaşasam.
Sayfa 61
Bu seneki "Nobel Hüzün Ödülü" bana vereceklermiş sanırım. Şimdiden konuşma metnimi hazırlamaya başladım bile. "...Bu ödülü kazanmamdaki en büyük desteğim olan kişiye teşekkürü borç bilirim..." Sayfa 87
Kitabı okuyanların eminimki hangi yaşta olursa olsun, duygu dünyasından kendilerinden bir şeyler bulabileceği bir kitap. Iyi okumalar.