“Ateşin yok olmasını sağlayamam…Yanmayacağını garanti edemem. Ama bu halkayı senin için tutabilirim. Sabit ve güçlü bir şekilde durabilirim, çünkü sana inanıyorum.”
Sanki hayatımda yeterince dram yokmuş gibi her türlü dram kitabının kölesi olmam yok mu? Mahvediyor beni.
Leo kitabını ve Leo’nun Şansı’nı bkm’den 1 alana 1 bedava kampanyasıyla toplam 20 liraya kargo bedava olsun diye aldım. Pek beklentim yoktu büyük ihtimalle de o yüzden sevdim.
Koruyucu aileler tarafından yetiştirilmiş 3 gencin hayatını anlatıyordu, genelde Evie ve Leo’ya odaklansa da ben en çok Willow’a üzüldüm diyebilirim. Onun hiç şansı olmadı, ah zavallı küçük Willow…
İnsanların ne kadar acımasız olduğunu ve hayattaki şanslarımızı tekrar sorguladım. Bir insanın en büyük şansı sağlığı ve ailesi… Daha fazlasına ihtiyacımız yok. Bu kitap da bunun kanıtı.
Jake meselesinden başından beri emin olsam da arada bir ‘acaba’ diye düşünmedim değil. Leo’nun yaşadıkları, sondaki mektupları gerçekten kalbimi parçalara ayırdı. İnsanların umuduyla, hayaliyle oynama hakkını kendinde gören rezil insanlarla dolu hayat… Bu gerçekle yaşamak zorunda olmamız çok kötü, elden bir şey gelmiyor ama okuyarak farkındalık kazanıyoruz işte…
