Gönderi
Deprem öncesinde, esnasında ve sonrasında...
.
Zor zamanların başucu kitabı...
Nereden biliyorum?
Kendimden...
Romanın kahramanı Julian Mantel ve onun kendi bilgeliğini paylaştığı diğer karakter John gibi zor bir zamanımda (ki boşanmam oluyor) karşıma çıkan; barındırdığı bilgelik damlaları ile, içinde yer aldığım başa çıkması zor deneyimin de bana kattığı yüksek motivasyon ve uygulama gücü (ve eşlik eden başka bir takım kitapların da) sayesinde, beni kendi muhtemel yıkımımın önüne geçiren bir kitaptır benim için, Ferrari’sini Satan Bilge...
Ama bu işlemi/faydalanmayı/ zor döneminizde yaptığınız zaman, o zor dönemi aşmanın ardından aynı bilgelik damlalarını selamete ermiş, kolay zamanlarınızda nasıl uygulayacağınızı bilemiyorsunuz ya da zaten hikaye şeklinde örgülenmiş kitapta paylaşılan bilgelik, kitabın kurgusunda da romanın kahraman/lar/ına zor bir dönemin ilacı olarak sunulduğu için okuyucu olarak sizin psikolojinize, bunların sadece zor hayat şartları için gerekli olduğu duygusu iyice yerleşiyor ve barış zamanınızda onları nasıl uygulayacağınızı ya da uygulayıp uygulamamanız gerektiğini bile tam bilmiyorsunuz ancak öte yandan bu harika bilgilerin sadece zor anların bilgisi olarak kalmasına aklınız ve gönlünüz razı gelmiyor ve onları her anınızda yanınızda istiyorsunuz...
Peki bunu nasıl başaracağız?
Belki de hayatı güvenli bir yer olarak görmemek, zorluğun ve tehlikenin potansiyel varlıkları ile hep peşimizde ya da yanıbaşımızda olduğu varsayımı ile (onlara rağmen ve onlara karşı) yaşayarak... Bir kere geldiyse yeniden gelebilir pekala! Yaratım çift yönlüdür dünyamızda; Allah iyiliği yaratırken (insanın doğasına uygun olarak) zorluğu ve kötülüğü de yaratmaktadır ya da zaten yaratılmış olanı bize yönlendirmektedir...
Güzel ötesi bir kitaptı...
Harika bir bilgelik denizi okuyucuya (yazarın kendi yaşam deneyiminden de yola çıkarak oluşturduğu) bir roman kurgusu dahilinde aktarılıyor. (((Güzel bir yöntem. Öğretiye derinlik ve anlaşılırlık, akılda kalıcılık katıyor. Üstelik romanlaştırılmasına rağmen içerik kaybı hissedilmiyor; teorik bir kitap kadar dolu dolu da...))) Böyle bir bilgeliği rahat zamanlarımızda da uygulama yolunu bulabilirsek, kitap o vakit de bize bir anlam ve değer ifade edebilirse, ki edebilir, daha harika olur. Dediğim gibi bunun da bir yolu sanırım, aslında içinde yaşadığımız rahatlığın yanıbaşında hep bir tehdit olduğunu varsaymamız ve halimizden asla mutlak bir şekilde memnun olmamamız gerekiyor:
Hayatının tadını kaçırmasına izin verme ama asla güvende olduğundan da emin olma çünkü gerçeklik öyle değil! Tehlike, sen farketmesen de, etrafında hep kol geziyor. Bunu böyle kabul etmez, hayatını gaflet içerisinde yaşarsan yeniden onu (yıkım getirebilecek herhangi bir şeyi) yaşamına davet eden şartları bilmeden yaratırsın. Bunu da istemezsin.
O yüzden o yüzden o yüzden roman kurgusu kendi gerçekliği ile örtüşmeyen,
rahat bir yaşamın döşeğinde hayat süren okurlar bu kurtarıcı bilgilerin kendileri ile ilgili olmadığını, hele hele ütopik bir öğreti olduğunu, düşünmemelidirler.
Her an farkında olmadan bizim için bir tehlike ve tehdit yaratması İçin malzeme veriyoruz yaratıcı sürecin ellerine; bu yüzden sürekli tetikte olmalı, tehlikeyle iç içe olduğumuz varsayımı ile de yaşamalı, bu farkındalıkla Sivana bilgelerinden Julian’’a, Julian’den de John’a hediye edilen, on üç başlık altında -bir eğitim öğretim standardında ve kalitesinde- ele alınıp işlenen yüksek yaşam bilgeliği öğretisini, bir okur olarak biz devralıp, hayatımıza uyarlayarak tatbik etmeliyiz.
İyi okumalar ve başarılar!!!
·
96 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.