1-Ya Rab, barınak oldun bize
Kuşaklar boyunca.
2-Dağlar var olmadan,
Daha evreni ve dünyayı yaratmadan,
3-Öncesizlikten sonsuzluğa dek Tanrı sensin.
İnsanı toprağa döndürürsün,
“Ey insanoğulları, toprağa dönün!” diyerek.
4-Çünkü senin gözünde bin yıl
Geçmiş bir gün, dün gibi,
Bir gece nöbeti gibidir.
5-İnsanları bir düş gibi siler, süpürürsün,
Sabah biten ot misali:
6-Sabah filizlenir, büyür,
Akşam solar, kurur.
7-Eriyip bitiyoruz senin öfkenden,
Kızgınlığından dehşete düşüyoruz.
8-Suçlarımızı önüne,
Gizli günahlarımızı yüzünün ışığına çıkardın.
9-Gazabından kısalıyor günlerimiz,
Bir soluk gibi tükeniyor yıllarımız.
10-Ömrümüz yetmiş yıl sürüyor,
Bilemedin seksen, o da sağlıklıysak;
En güzel yıllar da zahmetle, kederle geçiyor,
Çabucak bitiyor, uçup gidiyoruz.
11-Kim bilir gazabının gücünü?
Çünkü öfken sana duyulan korku kadar güçlüdür.
12-Bu yüzden günlerimizi saymayı bize öğret ki,
Bilgelik kazanalım.
13-Vazgeç, ya RAB! Öfken ne zamana dek sürecek?
Acı kullarına!
14-Sabah bizi sevginle doyur,
Ömrümüz boyunca sevinçle haykıralım.
15-Kaç gün bizi sıkıntıya soktunsa,
Kaç yıl çile çektirdinse,
O kadar sevindir bizi.
16-Yaptıkların kullarına,
Görkemin onların çocuklarına görünsün.
17-Tanrımız Rab bizden hoşnut kalsın.
Ellerimizin emeğini boşa çıkarma.
Evet, ellerimizin emeğini boşa çıkarma.
(Mezmurlar 90:1-17)
90:3-6 İnsanlar Tanrı’nın ölüm getiren laneti altında yaşamaktadır: “topraktan... toprağa” (Yar.3:19).
"Toprağa dönünceye dek
Ekmeğini alın teri dökerek kazanacaksın.
Çünkü topraksın, topraktan yaratıldın
Ve yine toprağa döneceksin.” (Yaratılış 3:19)
90:5-6 İnsanın yaşam süresi, daha akşam olmadan sıcak Kenan güneşi altında solan yeni bitmiş bir otla karşılaştırılır. İnsan ömrünün kısalığı, Kutsal Kitap yazarlarının sıkça işlediği bir konudur (bkz. 37:2,20; 39:5,11; 62:9; 78:39; 89:47; 102:3,11; 103:15-16; 109:23; 144:4; Eyü.14:1-2; Va.6:12; Yşa.40:6-8; Yak. 1:9-11; 1Pe.1:24-25).
"Çünkü onlar ot gibi hemen solacak,
Yeşil bitki gibi kuruyup gidecek."
(Mezmurlar 32:2)
"Yalnız bir karış ömür verdin bana,
Hiç kalır hayatım senin önünde.
Her insan bir soluktur sadece,
En güçlü çağında bile."
(Mezmurlar 39:5)
"Sen insanı suçundan ötürü
Azarlayarak yola getirirsin,
Güve gibi tüketirsin sevdiği şeyleri.
Her insan bir soluktur sadece."
(Mezmurlar 39:11)
"Sıradan insan ancak bir soluk,
Soylu insansa bir yalandır.
Tartıya konduğunda ikisi birlikte soluktan hafiftir."
(Mezmurlar 62:9)
"Onların yalnızca insan olduğunu anımsadı,
Geçip giden, dönmeyen bir rüzgar gibi."
(Mezmurlar 78:39)
"Anımsa ömrümün ne çabuk geçtiğini,
Ne boş yaratmışsın insanoğlunu!"
(Mezmurlar 89:47)
"Çünkü günlerim duman gibi yok oluyor,
Kemiklerim ateş gibi yanıyor."
(Mezmurlar 102:3)
"Günlerim akşam uzayan gölge gibi yitmekte,
Ot gibi sararmaktayım."
(Mezmurlar 102:11)
"İnsana gelince, ota benzer ömrü,
Kır çiçeği gibi serpilir;
Rüzgar üzerine esince yok olur gider,
Bulunduğu yer onu tanımaz."
(Mezmurlar 103:15-16)
"Batan güneş gibi geçip gidiyorum,
Çekirge gibi silkilip atılıyorum."
(Mezmurlar 109:23)
"İnsan bir soluğu andırır,
Günleri geçici bir gölge gibidir."
(Mezmurlar 144:4)
"İnsanı kadın doğurur,
Günleri sayılı ve sıkıntı doludur.
Çiçek gibi açıp solar,
Gölge gibi gelip geçer."
(Eyüp 14:1-2)
"Çünkü gölge gibi gelip geçen kısa ve boş ömründe insana neyin yararlı
olduğunu kim bilebilir? Bir adama kendisinden sonra güneşin altında neler
olacağını kim söyleyebilir?"
(Vaiz 6:12)
"Ses, “Duyur” diyor.
“Neyi duyurayım?” diye soruyorum[a].
“İnsan soyu ota benzer,
Bütün vefası[b] kır çiçeği gibidir.
RAB'bin soluğu esince üzerlerine,
Ot kurur, çiçek solar.
Gerçekten de halk ottan farksızdır.
Ot kurur, çiçek solar,
Ama Tanrımız'ın sözü sonsuza dek durur.”
(Yeşaya 40:6-8)
" Düşkün olan kardeş kendi yüksekliğiyle, zengin olansa kendi
düşkünlüğüyle övünsün. Çünkü zengin kişi kır çiçeği gibi solup gidecek.
Güneş yakıcı sıcağıyla doğar ve otu kurutur. Otun çiçeği düşer, görünüşünün
güzelliği yok olur. Zengin de bunun gibi kendi uğraşları içinde kaybolup
gidecektir."
(Yakup 1:9-11)
Nitekim,
“İnsan soyu ota benzer,
Bütün yüceliği kır çiçeği gibidir.
Ot kurur, çiçek solar,
Ama Rab'bin sözü sonsuza dek kalır.”
İşte size müjdelenmiş olan söz budur."
(1.Petrus 1:24-25)
90:11-12 Herkes günlerinin sayılı olduğunu anlamalıdır; yoksa bir gün öleceği ve Tanrı’ya hesap vereceği düşüncesinden yoksun, küstah bir budala olur (bkz. Mez.10; 30:6; 49; 73:4-20; 92:6-7; 94:8-10; ayrıca bkz. Yas.8. bölüm).
Sayfa 628 - Yeni Yaşam YayınlarıKitabı okudu
·
279 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.