Gönderi
Kenar Mahalle Çocukları, neorealizm (yeni gerçekçilik) akımının temsilcilerinden, İtalyan yönetmen ve yazar Pasolini’nin 1955 yılında yayımlanan romanı. Daha önce İngilizceden çeviriyle Remzi Kitabevi tarafından Ragazzi ismiyle basılmış. Bu baskısı ise dilimize orijinal metinden ilk çeviri. Duvarcı Ustası Don Gesualdo’da çevirmen Neyyire Gül Işık’ın neorealist yazarlarla ilgili önsözünü okuduğumdan beri listemde olan bir kitaptı. İtalyanca aslından çevirinin basılması çok güzel oldu.
Kitapta Pasolini, bir grup gencin başından geçen çeşitli olaylarla, İkinci Dünya Savaşı sonrası İtalyan toplumunu resmediyor. Kanalizasyon kapaklarını, boruları çalıp satarak para kazanan, günü kurtarma derdiyle yarını düşünmeden yaşayan bu gençlerin gündelik hayatlarıyla aslında savaş sonrası hem ekonomik hem toplumsal anlamda bir çöküş yaşayan ülkenin insanlarının durumunu aktarıyor. Romanda mekan tasvirleri çok güzel. Okurken Roma’nın mahallelerinde geziyormuş hissine kapılıyorsunuz. Şehrin yoksul kenar mahalleleri, her türlü suçun, sefaletin, fuhuşun yaşandığı gecekondu semtleri, buradaki insanların yaşayışları, hayata bakışları, ilişkileri ve kültürleri -kullandıkları dil ve argo sözcüklere kadar- çok gerçekçi işleniyor. Romanda klasik tarzda bir olay örgüsü yok; bunun yerine küçük küçük, çoğu birbirinden bağımsız, farklı birçok olay anlatılıyor. Kitabın başından sonuna kadar okura eşlik eden birkaç karakter hariç, bu olayların her birinde farklı karakterler hikayeye giriyor ya da hikayeden ayrılıyor. Bu sebeplerle okurken ilginizin kolayca dağılabileceği ve klasik tarzda bir roman beklentisinde olan okurun beklentisini karşılamayabilecek bir eser. Ben yazarın samimi anlatımını ve romanın gerçekçi atmosferini sevdim. Okura, anlattığı dönemin ruhunu geçirebilen, tasvir ettiği şehrin havasını soluyormuş gibi hissettirebilen güzel bir roman. İtalyan edebiyatına ilgi duyuyorsanız ya da gerçekçi tarzda yazılmış eserleri seviyorsanız tavsiye ederim.
·
4,679 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.