Gönderi
Aynaya Hiç Bakmadık
Doğrusu uzun zamandır böyle güzel bir kitap okumamıştım diyebilirim. Ve bu kalitedeki romanları da okumayı çok özlediğim için bir günde bitirdim farkında olmadan. :) İçinde huzurun, güvenin ve birliğin olduğu dönemlerden yani çocukluk dönemlerinden bahsetmesi içimde bir özlem hissi belirtti. Bir çok inanca mensup olan insanın bir arada, birbirlerine saygı duyarak yaşadıkları dönemin asıl çağdaş dönem olduğunu birkez daha anladım. Çağdaşlık batıya özenmekle değil insan olmakla başlar. Oysa daha insanlığı yakalayamamış kendine insan diyerek geçinen bizler; direk mevkiye, makama sarıldık. Şu para, şu mal, şu mülk derken saygıyı, sevgiyi yani insan olmayı unuttuk.
Kitapta bir çok farklı dine inanan insanlardan söz edilmiş. Yazarın bunlara tamamen önyargısız yaklaşımlarda bulunması çok hoşuma gitti. Fakat söz konusu İslamiyet olunca biraz İslamiyet'i yermiş gibi geldi bana. Yazar bazı batıl inançların İslam dininin kuralları olduğundan söz etmiş kitapta. Halbuki bu yanlıştır, yani hak ile bâtılı daha ayırt edemeyen bir insanın dinini biraz yermesi normal. Tabii belkide bu, kitaptaki ateist gazetecinin cahilliğidir Livaneli'nin değil. : ) Kitap farklı inançlara mensup olan insanların birbirlerine karşı hücumundan, inançlarına bağlı bir Müslüman erkek ile inançlarına bağlı bir Ezidi kızın aşkından, Ezidi kızın ve Müslüman erkeğin inançlarına karşı fobileri olan terörler tarafından çektiği inanılmaz cefalardan, günümüz insanların Batı'ya özenme merakından ötürü nasıl özlerini unuttuklarından söz ediyor. Ezidilerin çektiği zülumlerden bahsederken o kadar etkilendimki birden kendimi çağın ve belkide çağımızın düştüğü duruma ağlarken buldum. Öyle ya, insanların inançlarını sorgulayıp inançlara karşı fobilerimizin olmasına kadar düştük. Gerçi aynı dine mensup olan bizler birbirimize saygı duymuyorken başka dine mensup olan insanların bize saygı duymasını beklemek biraz mantıksız olur. İnançlarına itaat eden yobaz, itaat etmeyen gavur olmuyor mu burda? Sorun din de değil ya gerçekten! Sorun... saygı ya saygı! Allah aşkına yaratıcısına saygısı olmayan birinin nasıl yaratıcısına itaat eden bir insana saygı duyması beklenebilir ki? Hani inanmak başarmanın yarısıdır derler ya bizde ondan yok işte. Biz inandığımıza inanmıyoruz. Formalite olsun diye hani, bizimki taklidi iman. Sorun bizde, bizi katledenlerde değil. Sorun bende ve ben kendimi onarınca tüm dünya düzelicek. Bu kitaptan çok fazla yeni bilgi edindim açıkçası, işte mutlu son diye buna derim ben. Gerek üslubu, gerek akıcılığı, gerekse verdiği mesaj aşırı güzeldi. Herkesin okumasını şiddetle tavsiye ederim iyi okumalaar =D
·
138 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.