Bazen bazı kitapları zihniniz hazır olmaz ve onu düşünmeye sorgulamaya uygun değilsinizdir. İşte tam olarak öyle bir dönemde okudum bu kitabı ve dağınık olan zihnime yeni dağınıklar ekledim. İnsanın kendine bakması gerekir, ben iyi miyim, okuyabilecek ve kavrayabilecek bir zihne sahip miyim? Tabii kötü olduğunda insan bu cevaplara da sağlıklı cevap veremez bir durumda oluyor ya insanın insana ihtiyacı var. Görülmeye ihtiyacı var. Kendimi çok seviyorum ve içimdeki küçük çocuğa sarılıp ağlamak geliyor, eski anılarımı ve hislerimi düşünürken… Allah hepimizin yardımcısı olsun… Bu kitabı bir kiliseden almıştım ve ücretsiz bir şekilde evet Kuranı Kerim ücretsiz dağıtılmamalı, bir saygımız olmalı ama bu kadar pahalı da olmamalı. Kilisenin içindeki hanım efendinin bana ben tüm incilleri okudum ve hepsi birbiriyle aynıydı diye açıklama yapması da aklımdan çıkmıyor. Başımın kapalı olması onun benim dinim hakkında bilgi sahibi olmasına sebep olmuştu ama benim düşüncemi öğrenmek için ön yargılarını kullanmıştı…her şeye rağmen hayat güzel ve öğrenmeye değer, okumaya ve yeni tecrübeler kazanmaya değer.

İncilKolektif · Yeni Yaşam Yayınları · 20121,739 okunma

·

119 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ayşe Şule