genç, 18 yaşında, intihar etmeyi düşünüyor.
ben 16 yaşında bir öğrenci iken, Ankara 'da 40 ton kömürü kamyona indiriyor sonra asansörü olmayan 18 katlı binanın 18. katına iki ton kömürü çıkarıyordum. Ankara 'nın o pis ayazlarında kafamda iki yüz simit, üç kuruş para kazanmaya çalışıyordum. tek başıma bakkaldan bozma harabe bir yerde, tüm mal varlığım, bir eski yorgan, bit pazarından alınmış bir yatak, bir küçük tüp, bir cem teflon tava ve bir ekmek bıçağı ile doğrama tahtası idi. tüm hayatım boyunca hiç kimseye boyun eğmedim.! gerçek anlam da 3 gün boyunca aç kaldığımı hatırlıyorum parasızlıktan. ama hiçbir zaman hiç kimseden hiçbir şey istemedim. fakirdim,kimsesizdim, sokaklarda çok yattım, Ailemi tanımadım. Hep yalnızdım. Sadece, zavallı sokak kedileri ile arkadaşlığım vardı.. tüm hayatım boyunca, iyilik yaptığım insanlardan kazık yedim, ucuz kılık kıyafetimden dolayı serseri sanildim, hakir goruldum, polislerden çok kavga ettim, serserilerle çok kavgam oldu, ağzım burnumda dağılmış bir halde harabeye gelir ve kendi kendimi teselli ederdim..buna rağmen, Ankara İskitler Teknik Lisesi, Elektronik bölümünü Okul 1.'si olarak bitirmiştim. asla uyuşturucu içki sigara gibi kötü alışkanlıklarım olmadı..
hayatım boyunca hiç kız arkadaşım olmadı..
bir kızın eline dokunsam, hemen bayılırdım. bu kadar zorluğa rağmen, o kadar çok şeyler başardım ki.. şimdinin gençlerinin elinde her türlü imkan var ve hanımefendi en güzel yaşında, 18 yaşında ve intihar etmeyi düşünüyor. elinde sigara, her iki kelimesinin birisi küfür, saygı, anlayış, zorluklar karşısında sabır yok. sizden ne arkadaş olur, ne eş olur, ne sevgili olur..
anlatacak çok şey var da sonraya bırakıyorum.
• KaaN