Gönderi

Güvercin oluyorum bir gece vakti.. Kanatları altında canı pahasına yaşamları koruduğu.. Titriyor, korkuyorum.. Az sonra çaresiz yürüyen bir adam oluyorum.. Tüm kaldırım taşlarını ezbere bilen, Yine de bir yol arayan.. İlerliyorum.. Işığı yanan bir eve giriyorum. Kör saatlerdi hani diyorum? Ağrılar içinde kıvranıyorum. Yatağında hıçkırıklara boğulan bir çocuk oluyorum. Patlayacak sanıyorum ciğerlerim .. Koşuyorum bu sefer.. Siren seslerini takip ediyorum. Alev alev yanıyor içim.. Kaçamıyorum. Telaşlı adımların yürek ağrısı oluyorum.. Yavrusu can çekişen bir anne oluyorum.. Bir müddet daha dayanıyor kalbim Beyaz bir önlük giyiyorum Uzun beyaz koridorda acı haberi vermek için bekliyorum. Tüm rüzgarlara dayanmaya çalışan İnce ince tutunan bir çiçek oluyorum. Çiçek.. Sardunya, menekşe.. Hangisi olsam daha güçlü olurdum? Uyusaydım. Bir gece vakti uykuya dalsaydım.. Güçlüydüm, insandım. Yangınlardan uzaktım.. Her yanım yanıyor işte bu saatlerde. Sonra köz oluyorum..
·
834 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.