Spoiler ola bilər. İsmayıl Şıxlının 10 ilə yazdığı şah əsər də bitdi. Kitabda o dövr Azərbaycanının həyat tərzindən bəhs edilir. Hadisələr Göytəpə kəndində cərəyan edir və əsərin sonuna yaxın Qori seminariyasında baş verən hadisələri də oxuyuruq. Göytəpə kəndinin sayılıb-seçilən insanı olan Cahandar ağanın ərli bir qadını qaçırmasıyla başlayır əsər. Cahandar ağaya qarşı həm müsbət, həm də mənfi düşüncədə olan insanlar tanıyıram və mən mənfi düşünən tərəfdənəm. İllərlə evli qaldığı, uşaqlarının anası olan qadını heçə sayır və onun üstünə qadın gətirir və yetməzmiş kimi Zərnigarın bunları sakit qarşılamağını gözləyir. Niyə? Çünki dədə-baba belə görüb, belə olub. Bir kişi bunu edəndə qoçaq, igid olar, gör e, kişiyə bax, gedib qadın qaçırıb, qorxmayıb! Amma qadın başını qaldırıb harasa baxsa, namussuzdur. Qadın-kişi bərabərsizliyini gözlər önünə sərib bu kitab. Əsərdə təhsilin önəmindən danışılır. Zülməti yaracaq tək işığın təhsil olmasından danışılır. Amma buna əngəllər var, əlbəttə ki. İlk əngəl elə özümüzünkülər, sapı bizdən olan baltalar, mollalardır. Kitab-dəftər deyəndə özlərindən çıxan, öz xeyirlərini güdən, din adı altında insanları dustaq edən "mollalarımız" insanlarımızın oxumasına ən çox etiraz edənlərdir. İsmayıl Şıxlı bu yerdə mollaları Əhmədin dili ilə belə izah edir: "Siz bizim mollaları tanımırsınız. Onlar qoymurlar ki, camaat gözünü açsın.". Roman haqqında daha çox şey yazmaq olar, amma yazını burada bitirim. Şiddətlə romanı oxumağınızı tövsiyə edirəm:)

Dəli Kürİsmail Şıhlı · Əli və Nino Nəşriyyatı və Qanun Nəşriyyatı · 2014747 okunma

·

182 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Pəri