RENKSİZ DÜNYA HİKÂYESİ Yeni bir selamlama şekli bulamadığımıza göre yine merhaba diyerek incelemeye başlayacağım mecburen. Yeni yazarlarımızdan Melda VATANCI’nın Renksiz Dünya Hikâyesi adlı kitabı hakkında ileri geri konuşacağım hoş görüsüne sığınıyorum. Burada söyleyeceklerim tamamen benim kitaptan aldığım ve bana hissettirdiği şeylerdir. Herkesin yorum ve bakış açısı farklı olacağından herkese ayrı bir tat verecektir. Kitap konusu itibarı ile oldukça iyi. Nükleer bir santralde meydana gelen bir sızıntı ile gelişen olaylar. Bu konuda elbette bazı filmler çekilmiş kitaplarda yazılmıştır. Yine de yazarımızın kendine özgü bir üslubu olduğunu söylemeliyim. İçinde hedefi direkt vuran ve alıntılanması gereken fevkalade cümleler içeriyor. Lakin anlatım çok yüzeysel, dolayısı ile de çocuk kitabıymış gibi bir izlenim veriyor. Sıkıntı ise verilen mesajları çocukların anlamasının zor olması. Bana göre ya anlatım biraz daha derinleştirilmeliydi ya da mesajlar çocuklara yönelik olmalıydı. Anlatım yüzeysel olunca tabi olay örgüsünde kullanılan radyasyon, nükleer santral vs. gibi konularda teknik bilgi hiç verilmemiş. Bu büyük bir eksikliktir bence. Düşünün ki ineği anlatıyorsunuz ama inek kelimesinden başka bir şey söylemiyorsunuz. Açıkçası benim aklıma yatmadı. O nedenle teknik konularda herkesin anlayabileceği basit cümlelerle bilgiler mutlaka verilmeliydi. Özellikle bu tür bilimkurgu kitaplarının olmazsa olmazıdır. Bilimkurgu okuyucusu edebi yönden çok onu cezbeden aklını yoran bilgiyi arar çünkü. Başka büyük bir eksiklik ise tasvirler. Neredeyse yok denecek kadar az. Mekân bir eserin en önemli unsurudur. İnsan olayın nerede geçtiğini bilmek istiyor. Bir gölden bahsediliyor hakkında bilgi yok, köyden bahsediliyor hakkında bilgi yok. O köy halkı için hiçbir şey söylenmemiş, bu da sıkıntı. Zaman döngüsü iyi ayarlanmış. Bu konuda da tebrik ederim. İsimler yabancı ama yönetim ve idari şekil Türkiye. Bu da biraz yadırganacak bir durum. Olay Türkiye’de yeni kurulan nükleer santralde geçseydi bence çok daha mükemmel olurdu. İsimler de olay da bizden olurdu. Böylece verilmek istenen siyasi mesajlar da doğrudan hedefine ulaşırdı. Etkisi olur mu derseniz bu gün geldiğimiz noktada sanmıyorum. Biz politikaya değil kitaplara bakalım Bir romanın (ben roman diyorum yazara göre deneme yazıları) en etkili silahı diyaloglardır. Kitapta diyaloglar o kadar az ki. Mesaj verebilmek kaygısı ile yazar bilinçli olarak uzak durmuş gibi geldi bana. Son olarak da aksiyon konusuna değineceğim. Bu tür kitaplarda illaki aksiyon olmalı. Az olur çok olur ama mutlaka olur. Burada hiç yok. Her sayfayı çevirirken bir hareketlenme bir heyecan olacakmış hissi ile okudum ben kitabı Biraz daha uzatırsam yazarımız beni dövecek. Bu kadar eleştiriden sonra şunu da ilave edeyim ki bilinçli olarak böyle yazıldığı kanaatindeyim. Ben sözümü söylerim isteyen istediğini alsın. Bunu da dallandırıp budaklandırarak süslemeye gerek yok gibi bir havası var. Ama o süsleme olmazsa hedef kitleye ulaşılması çok zor olur ve içindeki vurucu cümleler ile verilmek istenen mesajlar boşa gider. Kitapların ışığı hayatınızdan eksilmesin. Hoş ve esen kalınız.

Renksiz Dünya HikayesiMelda Vatancı · Sokak Kitapları Yayınları · 202010 okunma

··

237 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Uğur Ukut