Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.30
Gönderi
Oblomov inceleme
Uzun zamandan sonra inceleme tadında karakter tasvirine çalışacağım kitap. Eğlenceli okumalar.
İlya İlyiç Oblomov: Kitabımızın ismini aldığı Oblomovluk'un üstadı, bir çok yerde gereksiz adam olarak nitelendirilen fakat bana göre hayatının felsefesini keşfetmiş ve bu felsefe uğruna yaşayıp kendini gerçekleştirmiş şahıs. Biraz tanıyacak olursak her şeyin sakince yaşanıp, sakince karşılandığı el elde baş başta yaşanan zahmet çekmektense olanı en güzel şekilde nasıl yerim felsefesi ile yoğrulan Oblomovka'nın tek varisi. Annesi tarafından sürekli üzerine düşülen, ninesinin masalları ile büyüyen kalbinde kötülük barındırmamakla beraber hayattan bir beklentisi de olmayan, eli sıcak sudan soğuk suya değmemiş, çorapları dahi uşağı tarafından giydirilen küçük ya da büyüyememiş prens. Rusya'nın bir çiftlik sahibinin oğlu olarak doğan ve maddi imkan olarak zaten çalışmasına gerek olmayan kahramanımız hayatını çalışmamaya adamış kitapta Oblomov'un zihninden geçen düşünce bunca iş ne zaman bitecek bunca kaygı ne için, bu memuriyette yükselmeler, maddi kazançlar nereye varacak ben bunların arasında ne zaman yaşayacağım şeklinde geçen düşünce tarzı ile Oblomovluk'un en iyi temsilcisi. Oblomovluk demişken bu sadece İlya İlyiç'e ait bir özellik değil yaşadığı çiftlikteki herkesin kodlarına işlemiş falan çiftliğin biricik oğlu olarak buna yaşama şansına sahip olan kişi İlya. Zaman zaman onu ittirecek bir güç olduğunda harekete geçen fakat bu hareketlerinde dahi Oblomovka'da bir şey yapmadan yaşamayı hayal eden kişi. Sakin bir hayat yaşayıp, etliye sütlüye karışmadan ölmek isteyen büyük ihtirasları ve hedefleri olmayan, başka kimseye karşı kötülük düşünmeyen ve kitapta kendime en yakın hissettiğim karakter. Olay örgüsü ile ilgili spoiler vermekten kaçındığım için gerisini kitaba bırakıyorum.
Andrey İvanoviç Shtoltz: Kitapta adeta örnekleştirilen, Oblomovluk'un antitezi olarak yaşayan, hayatın amacını çalışmak, keşfetmek, gelişmek, kurmak ve aramak olarak düşünen İlya'nın çocukluk arkadaşı. Küçük yaşta Rus olan annesini kaybeden, babası tarafından Alman disiplini ile hayat dair bir çok şeyin öğretildiği, annesinden de ahlaki güzel yetileri almış olan Shtoltz adeta hayatındaki akış fenomenini kitapta gerçekleştirir. Ne yalan söyleyin herkesin gıpta ile bakması gereken benim de gıptayla baktığım fakat kendimeol da yakın hissetmediğim kişi diyebilirim. Shtoltz ile Oblomov; Shtoltz'un babasının açtığı okulda beraber büyümüş çocukluktan dost olup hayatları boyunca dost kalmış iki zıt kutup denilebilir. Oblomov'u her gördüğünde kendince onu uykudan uyandırmaya çalışan, harekete geçmesine gayret eden Oblomovluk terimini kitaba ve hayata kazandıran kitabın en önemli üç isminden biri.
Olga Sergeyevna: Kitapta yazarın hayatı sorgulattığı, sürekli cevaplar arayan, yaşama enerjisi bitmeyen aşkı ve hayatın anlamını sürekli olarak düşünen o dönemki Rus aristokrasisindeki kadınlardan çok farkle ve çok öte bir kadın. Aslında kitapta Olga'nın çocukluktan erişkinliğe geçişini, duygusal ve düşünsel manada nasıl olgunlaştığını da izliyoruz. Burda Olga'nın saf düşünmeyi bilen, kendisine ket vuracak bir gelenekle yetişmemiş olması, içindeki arayışın son bulmaması gibi karaktere tanınan artı özellikler rol oynuyor. Yazar bir taraftan Olga üzerinden dönemin histerik kadınlarına da taşlama yapıyor bana kalırsa.
Agafya Matveyevna: Kitaba sonradan dahil olan kendi yağında kavrulan saf fakat sadık bir karaktere sahip olan Rus halkının belki de orta düşük seviyesini temsil eden karakter. Hayatını ev işlerine adayan bir yerden sonra da çalışmakta yorulmayan hatta çalışmakla dinlenen bir hal alan fakat temiz duygularını kendisine dahi anlatamayan kişi. Toplumumuzda da sıktır belki patolojik olarak evin tüm işini yapan, çocuklarına ve eşlerine ev içinde sorumluluk vermeyen bunu görev bilinci ile yapan bu sebeple de işlerin genelde üzerine yıkıldığı kadın rolünü anımsattı bana. Kitapta bizim karşımıza Oblomov'un ev sahibesi, 2 çocuk annesi dul bir kadın olarak çıkmakta.
Zahar: Oblomovluk'u belki de İlya İlyiç'ten daha iyi temsil eden fakat Oblomovluk konusunda İlya'ya bağımlı, İlya'nın bebekliğinden itibaren uşaklığını yapan ona çoraplarını giydiren karakter. Biraz tepeden, ben bilirimci, işine gelmediğinde efendisi ile çekişen fakat dışarda kendisi onun arkasından atarken biri bir şey dediğinde efendisini sonuna kadar savunan kişidir Zahar. Oblomov'u çekip çevirmesi gerekirken bu işi hiç üstüne almayan hasta Oblomov yatarken kendisine de dinlenme fırsatı çıktığı için sevinen bu felsefeyi sonun kadar yaşayan kişi.
Anisya: Oblomov'un yemek işleriyle ilgilenirken kitabın ilerleyen kısmında Zahar'la evlenen ve evlendikten sonra yazarın adeta kadın eli bir işe nasıl değer bize anlattığı karakter.
Tarantiyev: Her hikayede olduğu gibi Oblomov'da kötü karakterlerin olması gerekir. Bu hikayede de iş Tarantiyev'e düşmüş durumda. Bir baltaya sap olamamış sürekli bir yerlerden kan emen, binlik düşünen asalak bir karakter olarak çizilmiş. Aslında kabiliyetli ama kabiliyetlerini bir türlü hayata geçirememiş, her bulduğu ortamda bağırıp çağıran, her işten kendisine pay çıkaran Oblomov'un da iyi niyetini oldukça suistimal eden kişi.
Ivan Matveyeviç: Kötü karakterin yancısı, Tarantiyev'den daha iş bitirici, yemeyi içmeyi seven fakat başkası ne der kaygısı ile işe yürüyerek gidip gelen, üstündeki kıyafeti yıllarca giyen kişi. Yazar bu kişi üzerinden okuyup tahsil gören fakat ahlaki erdemleri olamyan kişilerin topluma verdiği zararları da gösteriyor.
Ivan Gonçarov: Hayatını bilmediğim, Rus edebiyatının da belki Tolstoy, Dostoyevski kadar önde gelen isimlerinden olamayan ama Oblomov ile ortaya şaheser koyan teşekkür edilesi yazarı. Sanki hep Shtoltz gibi olmak isteyip, bir tarafının da kendisini Oblomovluk'a çektiği bu ikisi arasında gidip gelen bocalayan bir karakter gibi canlandı zihnimde.
Son söz olarak bu eseri edebiyata meraklı, karakter tahlilini seven, yeni karakterler tanımaya bayılan her okura öneririm. Bir Suç ve Ceza'daki ruh gerilimlerini, Anna Karenina'daki kişilik tasvirlerini beklemeden okunacak kitaptır Oblomov. O kitaplara göre okuması daha az yorucu ve daha eğlenceli olduğu kanaatindeyim. Bir yanıyla taşlama gibi fakat esasen hayatı sorgulayan yapıt. Psikoloji deki akış fenomenini Shtoltz üzerinden, kendini gerçekleştirmeyi Oblomov üzerinden anlatın şaheser.
Amma övdüm zaten buraya kadar okuyacak sayılı insan var. Ben okudukça hatırlarım inşallah :)
··
275 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.