adem cennette olduğu ve başkaldırmadığı sürece adem/insan değil, melek idi. fakat insan cennette ve cennetin tüketim hayatı içinde isyan ediyor ve o meyveyi (akıl,bilinç ve başkaldırma meyvesi) yedikten sonra vaat edilen cennetten değil, yararlanma, keyif çatma ve hayvani tüketim cenneti olan cennetten kovulup çıkarılır. vaat edilen cennet, adem'in, kovulduğu cennetin karşıtıdır. sonra yeryüzüne gelir ve gayret, uğraşı, cihat, savaşma ve keşmekeş içinde kendi hayatını, geçimini üstlenme görevini yüklenir. ana ve baba, çocuklarını evden uzaklaştırdıklarında, bu, o çucukların kendi hayatlarının sorumluluğunu kendilerine havale etmiş olmalarının alametidir. bu tam da sartre'ın ''delaissement'' adıyla (egzistansiyalizmin özü) ortaya koyduğu sözün tercümesidir; yani insan ''kendine bırakılmıştır''. yani tabiatta kendi hayatının sorumluluğu kendisine aittir.
Sayfa 124 - fecr yayınevi
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.